نمایشگاه›پاییز است

 روزهای تعطیل گالری: شنبه‌ها

بهداد لاهوتی در چهارمین نمایشگاه انفرادی خود در گالری آران، معنا و نظم مجسمه سازی را به چالش می کشد. هنرمند مصر است که این آثار تعیین کننده و یا سمبولیک نیستند همزمان بازنمایانه و یا آموزنده نیز نیستند. این قطعات که به نظر می رسد از نوار نقاله کارخانه ی خارج شده اند، کارکرد خود را از دست داده اند و تنها زیبایی طبیعیشان برجسته تر شده
طی قرون متمادی انسانها با هراسی که از طبیعت داشته اند به کنترل و تنظیم آن پرداخته اند و همزمان آنچه که نیاز داشته اند را از بطن طبیعت برداشته اند. هنرمند با انتخاب اشکال ارگانیک و با بزرگ کردن و رنگ آمیزی تند که بخشی از رنگهای زندگی مدرن هستند، "قلمرو طبیعی" خود را به وجود آورده؛ تولید شده از توده مواد همگن مصنوعی برای مصرف در جوامع تکنولوژیک امروز
لایه و طرح و شکل از همنشینی صدها قطعه بوجود می آید. همزمان درنگ و سکوت نیز قابل ادارک است. فضایی که مجسمه از آن خود می کند بخشی قابل درنگ در این نمایشگاه است. چیدمان های مفصل محصول آخر هستند و شاید نه، انتخاب آخر بر عهده بیننده است. با بهره گیری از چیدمان قطعات هنرمند تصور و برداشت خود از مدیوم مجسمه را، تببین می کند و در این بازی مدیوم می تواند تا ابد کشانده شود. با دوری جستن از ارجاع و نمادگرایی، این آثار نقیض "بازنمایی" هستند و وانمود نمی کنند که چیزی غیر از آن که هستند باشند. هیچ چیز در خود بیش از آنی نیست که هست. با اقتباس از طبیعت، بهداد لاهوتی "حاضر آماده های" خویش را می سازد و با چینش های غیر معمول ولی حساب شده شک و تردیدها ی خود در این زمانه تردیدها به نمایش می گذارد