بازیگری در «ریش آبی» منحصربفرد و متفاوت است

آروند دشت‌آرای، نویسنده و کارگردان نمایش «ریش آبی» اتفاق بازیگری این نمایش را منحصربفرد و متفاوت دانست و گفت تماشای این اثر می‌تواند برای علاقه‌مندان به بازیگری کمک‌کننده باشد.

نمایش «ریش آبی» به نویسندگی و کارگردانی آروند دشت‌آرای از ۱۴ مرداد در سالن کُرهال پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب روی صحنه است. 

این نمایش پیش از این در آبان ۱۴۰۲ با نام «آواز عاشقانه دختر دیوانه» در سالن اصلی تئاترشهر اجرا شده بود و این بار با بازیگرانی تازه و رویکردی متفاوت میزبان نگاه مخاطبان است.

دشت‌آرای درباره تفاوت‌هایی که در بازتولید این اثر ایجاد شده، گفت: «در تئاترشهر ما ایده اجرایی را با دکور نمایش «پدر» که همزمان با نمایش «آواز عاشقانه دختر دیوانه» روی صحنه می‌رفت، همخوان و هماهنگ کردیم. همچنین سعی داشتیم تا وجوه فولکوریک داستان «ریش آبی» را مدنظر بگیریم و بر این اساس فضای سرگرم‌کننده و چشم‌نوازی با عناصر پاپ‌آرت در موسیقی، ویدیومپینگ و حتی اجراگران ... روی صحنه خلق شد.»

او ادامه داد: «اما در این اجرا برای خلق شخصیت‌ها روی سکون و حذف همه چیز، حتی حذف خیلی از خصوصیات تیپیکال آن‌‌ها تاکید داشتیم و تمرکزمان را روی قصه و تقابل شخصیت‌ها در تاثیرگذاری روی یکدیگر در روند روایی داستان قرار دادیم.»

این هنرمند افزود: «در رویکرد جدید بازیگران به صورت مینیمال کار را به سمت حذف کلیشه‌ها برده‌اند. تماشاگری که هر دو اثر را دیده باشد، شاهد چالش کارگردان در رویکردهای متخلف خواهد بود. رویکرد اجرایی من نسبت به سال گذشته فرق می‌کند و نشانگر این موضوع است که یک فرد به عنوان کارگردان با امکانات و ابزارهای متنوع می‌تواند به خلق یک اثر با شیوه‌ها و زاویه دیدی متفاوت بپردازد. من همیشه با آنچه در دست دارم از فرم و شیوه‌های مختلفی برای به نمایش گذاشتن یک متن استفاده می‌کنم. ما در تئاتر ایران آموخته‌ایم طبق داشته‌های‌مان حرف ذهن‌مان را بیان کنیم. این نمایش از نظر مفهوم با نمایش قبلی یکسان است اما فرم و شکل مواجهه با متن و شیوه اجرایی آن کاملا تغییر کرده است.»

دشت‌آرای اتفاق بازیگری این نمایش را منحصربفرد و متفاوت دانست و گفت تماشای این اثر می‌تواند برای علاقه‌مندان به بازیگری کمک‌کننده باشد.

او گفت: «روند طراحی شخصیت ساتورنین توسط ستاره پسیانی برای ایفای نقش یک دختر امروزی و همچنین طراحی شخصیت دُن توسط کاظم سیاحی بدون توجه به کلیشه‌های مرسوم و جاافتاده برای به نمایش گذاشتن یک قاتل حرفه‌ای و زنجیره‌ای اهمیت فراوانی دارد.»

دشت‌آرای همچنین اضافه کرد: «خیلی سخت است که شما تمام نگاه‌ها و رفتارهای کلیشه شده و لحن‌های مرسوم و پیش فرضی که همه ما از بازیگر نقش یک قاتل داریم، حذف کنی و به صورت مینیمال این شخصیت را به نمایش بگذاری. در پروسه تمرین همه ما فکر می‌کنیم بازیگران تئاتری خیلی رها و راحت کار می‌کنند اما میزان رنجی که می‌کشند و وسواسی که برای روی صحنه رفتن دارند مثال زدنی است.»

کارگردان «ریش آبی» درباره لزوم همراهی بخش خصوصی در تولید یک اثر نمایشی نیز گفت: «من همیشه تلاش کرده‌ام سرمایه‌های خصوصی را به تولید و همراهی با تئاتر راغب کنم‌. ما در تئاترمان تمام بار را روی دوش تماشاگر انداخته‌ایم و هیچ بودجه‌ای برای حمایت از گروه‌ها تخصیص داده نمی‌شود. بازیگران خوب تئاتر در این شرایط می‌توانند با حضور در یک سریال درآمدی چندبرابر از آنچه قرار است به واسطه اجرا روی صحنه داشته باشند، به دست آورند و قطعا حاضر به حضور در تئاتر نمی‌شوند.»

دشت‌آرای در پایان بیان کرد: «جذب بازیگران حرفه‌ای تئاتر به کارهای تصویری باعث می‌شود کیفیت آثار تئاتر روزبه‌روز کمتر شود. در صورتی که تئاتر در همه جای دنیا با حمایت بخش‌های خصوصی و دولتی زنده است. دولت برای تئاترهای کمدی، خلاق، تجربی، ملی، تجاری و ... حمایت‌های مختلفی دارد اما در کشور ما بودجه تنها صرف جشنواره‌هایی می‌شود که بازگشت هزینه آن به تئاتر کشور صفر است. بر این اساس بخش خصوصی برای ساخت متریال تبلیغاتی و غذاهایی که در پروژه استفاده می‌شود با ما همراه شد که کمک بسیار بزرگ و ارزشمندی است.»

گفت‌وگو: نگار امیری | ایران تئاتر

منبع: ایران تئاتر