چالش‌های جذاب اجرای اثری از دیوید ممت/ تئاتر باید زنده باشد

کارگردان نمایش «گلن گری گلن راس» از چالش های اجرای نمایشنامه‌ای از دیوید ممت در ایران گفت.

فرید رحمتی کارگردان نمایش «گلن گری گلن راس» که این روزها در سالن انتظامی خانه هنرمندان روی صحنه است در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره پروسه شکل‌گیری و انتخاب متن این اثر نمایشی گفت: برای انتخاب متن و شروع هر کاری، در درجه اول به کارکرد متن و قصه‌ای که بتواند مخاطب را درگیر کند، توجه می‌کنم. البته در این نمایش، علاوه بر اینکه قصه جالبی را شاهد هستیم، متن مولفه‌های عمیق‌تری دارد. بنابراین حرف نمایش فراتر از جغرافیای خود عمل می‌کند. در نهایت باید بگویم که مجموع این مولفه‌ها، نمایشنامه «گلن گری گلن راس» را برایم ویژه کرد. ضمن اینکه، این متن در تمام دنیا، جزء نمایشنامه‌های شاخصی بوده که بارها روی صحنه رفته و جوایز متعددی را به خود اختصاص داده است.

وی همچنین درباره مخاطبان هدف این نمایش و بازخوردهایی که تاکنون از آنها گرفته است، بیان کرد: با توجه به اینکه نمایش در فرم محکمی قصه خود را پیش می‌برد، هر طیف از مخاطبان می‌تواند با آن ارتباط برقرار کنند. البته در میان مخاطبان تئاتری و همکارانمان نیز، نگاه ویژه‌ای به این متن وجود دارد. در واقع این اثر از نمایشنامه‌های محبوب دیوید ممت بوده که طرفداران خودش را دارد. در نتیجه ما با طیفی از مخاطبان تئاتری مواجهیم که دیوید ممت را دنبال می‌کنند و نوع نگاه، مواجهه و کارگردانی این متن برای آنها علامت سوال است.

این کارگردان تئاتر ادامه داد: خوشبختانه تاکنون مخاطبان درگیر متن و اجرا شده‌اند بنابراین شخصا از بازخوردها بسیار رضایت دارم. در واقع باتوجه به استقبالی که از کار صورت گرفته است، بهترین رسانه ما مخاطبانی هستند که نمایش را تماشا و برای آن تبلیغ کرده و می‌کنند.

رحمتی همچنین درباره چالش‌های اجرایی کردن نمایشنامه‌ای آمریکایی در ایران گفت: تمام پروسه‌ای که برای تولید این نمایش داشتیم، چالشی جذاب بود. در واقع متن مانند یک نقشه راه، شما را هدایت می‌کند. زبان دیالوگ‌نویسی ممت، مدل خاص خودش را دارد و برای رسیدن به جهان اثر او نیازمند ریتمی خاص هستیم. این ویژگی‌ها، من را به عنوان کارگردان غرق خودش می‌کرد زیرا کمتر جایی می‌توان این فضا را لمس کرد.

وی افزود: تمام تلاشم این بود که به متن و سبک دیوید ممت وفادار باشم و در تمرینات بازیگران را هدایت کنم. نمایشنامه «گلن گری گلن راس» بسیار بازیگر محور است و ما نیز به بازیگرانی توانمند نیاز داشتیم. در نتیجه خوشحالم از این که برای کشف، شهود و شخصیت‌پردازی کاراکترها، بازیگران توانمندی کنار من بوده و هستند.

کارگردان نمایش «گلن گری گلن راس» در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره تعامل با طراحان این اثر و رسیدن به نتیجه نهایی توضیح داد: تیمی بی‌نظیر از طراحان را کنار خودم دارم که سال‌هاست در پروژه‌های مختلف با یکدیگر کار کردیم. این تیم در اینجا برادرانه کنار من ایستادند تا در تعامل کامل با آنها به خروجی برسیم که هر شب روی صحنه می‌رود. به هر ترتیب وقتی آدم‌های متخصص سر جای خود قرار گیرند، کمک بزرگی به خروجی و کیفیت کار می‌شود. در این کار نیز شخصا در روند تمرین‌ها با طراحان گپ و گفت بسیاری داشتیم. در واقع تلاشمان این بود که تمیز و با جزئیات پیش برویم. در بخش طراحی صحنه باتوجه به پتانسیل سالن عمل کردیم و در بخش طراحی لباس و گریم، تلاش کردیم تا وفادار به دهه ۸۰ آمریکا باشیم و رئالیستی پیش برویم. طراحی نور نیز به فضاسازی ما کمک ویژه‌ای کرد.

رحمتی در پایان صحبت‌هایش گفت: تئاتر باید زنده باشد تا رسالت خود را که سرگرمی و تولید اندیشه است برای مخاطبانش حفظ کند.

نمایش «گلن گری گلن راس» به کارگردانی فرید رحمتی و تهیه کنندگی سجاد افشاریان هر شب (به غیر از شنبه‌ها) ساعت ۱۹ برای مخاطبان در سالن انتظامی خانه هنرمندان ایران به صحنه می‌رود.

مهیار ‌اسلامی، کامران ‌اقتداری، مجید ‌آهنگران، فرید ‌رحمتی، امین ‌رقیب ‌دوست، بهنام ‌مومنی، علی هاشمی پور بازیگران این اثر نمایشی هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: میچ و موری روسای دفتر مشاور املاکی در شیکاگو برای کسب درآمد بیشتر دست به ترفند زیرکانه‌ای می زنند، یک رقابت بین فروشندگان طراحی می کنند که نفر اول کادیلاک برنده می شود و ۲ نفر شکست خورده اخراج خواهند شد.