گفتگوی میهن امروز با مهدی علینژاد بازیگر نمایش سوی‌کابوی

مهدی علی‌نژاد یکی از بازیگران تئاتری است که شاید کم به روی صحنه برود اما سعی دارد همیشه نقش‌هایی را انتخاب کند که نه‌تنها از کیفیت خوبی برخوردار است بلکه با خلق و خوی او هم سازگاری داشته باشد. او می‌گوید برای قبول نقش در نمایش "سوی کابوی" ابتدا متن را خوانده و سپس نقش "محسن" را برگزیده که اتفاقاً در این رابطه با کارگردان اثر هم‌نظر بوده‌اند.
در همین رابطه به گفت‌وگو با وی نشستیم که مشروح مصاحبه را در پی می‌خوانید:

کمی راجع به نقش خودتان در نمایش "سوی کابوی" برایمان بگویید.
من در این نمایش نقش محسن را بازی می‌کنم که بچه پاکدشت است و در آنجا تعمیرگاه دارد. محسن با دو تا از دوستانش به نام ژیار و کاظم که در همان تعمیرگاه همکارش هم هستند به تایلند سفر می‌کنند. حضور این افراد در تایلند با اعتراضات داخلی آن کشور توام می‌شود و آن‌ها هم درگیر این موضوع می‌شوند.

دلیل انتخاب شما برای این نقش چه بوده است؟
حقیقتاً من خیلی کم بازی می‌کنم و سعی می‌کنم نقش‌ها را خودم انتخاب کنم. یعنی اول متن را می‌خوانم و بعد به کارگردان پیشنهاد می‌دهم که من برای این نقش مناسب هستم. نکته جالب در این نمایش این بود که نقشی که من برای خودم انتخاب کردم همان نقشی بود که خانم محمدی، کارگردان کار برای من در نظر گرفته بود.

گروه شما برای اجرای نمایش خود با چالش‌هایی در انتخاب سالن مواجه شد، به نظر شما چرا برخی کارگردانان و بازیگران تئاتر پس از مدتی به این می‌رسند که تماشاخانه‌ای را راه‌اندازی کنند؟
در ابتدا باید بگویم این اتفاق خوبی است و نمی‌توان به آن خرده گرفت. من و همسرم سالهاست در حوزه تئاتر فعال هستیم و مستحضر هستید که این فعالیت‌ها با درآمدهای خوبی برای اداره زندگی توام نیست از این‌رو با همسرم تصمیم گرفتیم که ما هم جایی را برای خودمان داشته باشیم. من در گذشته دو سالی را در تماشاخانه منشور هنر بودم و پس از آن با آقای قاسم جعفری آشنا شدم و آمدیم سالن شهرزاد را ساختیم. بعد از آنکه آنجا راه‌اندازی شد من تصمیم گرفتم یک جایی را برای خودم داشته باشم. در همین رابطه با خانم پریسا محمدی صحبت کردم و تصمیم گرفتم این موضوع را عملیاتی کنم. بیشتر دید من این بود که از این راه، درآمدی داشته باشم هرچند دغدغه سالن‌داری از درآمدش بیشتر است اما این مسیر را برای اینکه به میزانی از درآمد برسم خوب ارزیابی کردم. به هر حال وقتی سالن داشته باشید با خیال راحت اجراهای گروه خودتان را به صحنه می‌برید. سالن‌های خصوصی دیگر هم با هدف درآمد احداث شدند ولی در این راستا برخورد بعضی از صاحبان این سالن‌ها با تهیه‌کننده و کارگردان اصلاً خوب و منطقی نیست و زمانی که اجرای گروه تمام می‌شود باید کلی از منابع خود را در اختیار صاحب سالن بگذارند. ما در تماشاخانه خود سعی می‌کنیم سالن را به افرادی بدهیم که اجرا آن‌ها با استقبال روبرو شود که بخشی از درآمدشان را برای اجاره سالن پرداخت کنند و همه درآمدشان تسویه با ما نشود. بطور کلی شاید به لحاظ درآمدی آن‌قدری وضعمان خوب نباشد که بتوانیم فقط نگاه حمایتی داشته باشیم ولی سعی کردیم با عوامل گروه‌ها طوری تعامل کنیم که رفتارمان منطقی ارزیابی شود.

در پایان درباره نمایش "سوی کابوی" موضوعی است که بخواهید به آن اشاره کنید؟
من بعد از یک سال و نیم است که دوباره روی به بازی آوردم زیرا خیلی درگیر ساخت پردیس شهرزاد بودم. کار در نمایش "سوی کابوی" تجربه باارزشی است و خانم محمدی گروه خوبی را جمع کرده است. هم کارگردان و هم بازیگران، افراد قوی و شناخته‌شده‌ای هستند و متن نمایش هم از انسجام لازم برخوردار است. امیدوارم علیرغم اینکه زمان نمایش خوب نیست اما با استقبال مخاطبین روبرو شود چون واقعاً متن با شرایط اجتماعی که در آن زندگی می‌کنیم مطابقت دارد.

به نقل از سرویس فرهنگ و هنر میهن امروز