کارگاه›از نیویورک تا تهران (کارگاه تکنیک بازیگری مایزنر)

تکنیک بازیگری مایزنر توسط " سنفورد مایزنر ” استاد امریکایی تیاتر خلق شد و گسترش یافت. برخلاف " متد " که تکنیک بازیگری را از منبعی درونی ، به واسطه فراخوان احساسات، حافظه حسی و غیره می پروراند، تکنیک مایزنر بازیگر را به روشی بیرونی خلق می کند. تمرکزتکنیک مایزنر بر این است که بازیگر را به نحوی از ذهن خود بیرون بکشد که رفتارش کاملا غریزی شود. برخی تمرینات تکنیک مایزنرتا به امروز نیز ریشه در " تکرار " دارند، به گونه ای که کلمات در قیاس با واکنش ها و حرکات کم اهمیت تر جلوه کنند. در این تکنیک به جای توجه به افکار و احساسات درونی بازیگرنسبت به نقش مورد نظر، تمرکز اصلی بر رفتار بازیگر مقابل است. متد مایزنر سری تمرینات آموزشی وابسته به هم است که بر پایه ی یکدیگر ساخته و با وارد شدن متن نمایشی پیچیده تر می شود. مایزنر تکنیک رشته های رفتاری استانیسلاوسکی را به شیوه ی خود پرورش داد که در رشد مهارت های بداهه پردازی و همچنین تقویت توانایی تفسیر متن و خلق ویژگی های جسمی منحصر به فرد برای هر یک از شخصیت های مورد نظر بازیگر کاربرد دارد.تمرین پایه ای مایزنر برای آموزش دادن واکنش به بازیگر " تمرین تکرار " نام دارد که در آن دو بازیگر روبروی یکدیگر می نشینند و با یک عبارت تکراری به هم پاسخ می دهند. عبارت مورد نظر راجع به رفتار یکدیگر و منعکس کننده جریان رفتاری میان آن دو نفر در همان لحظه است؛ با تکرار و به واسطه واکنش های متقابل بازیگرها نسبت به رفتار یکدیگر نحوه ی بیان، معنی، لحن و شدت عبارت به مرور تغییر می کند. بدینسان بازیگر از فکر کردن راجع به کاری که باید بکند و چیزی که باید بگوید دست کشیده و با آزادی و خود انگیختگی بیشتری واکنش آوایی - کلامی و جسمی نشان می دهد. این تکنیک از طریق هماهنگ کردن شیوه ی بیانی بازیگر با واکنش های رفتاریش، موجب حذف روخوانی می شود.