تنهایی...

گفت سلام، گفتم سلام
گفت خوبی؟ گفتم خوب...تو چطور؟
گفت ماهم خوبیم... پرسیدم خوبید؟!!
گفت من و تنهایی...
ناگهان صدای شکستنم را شنیدم
آن عابر رفت...
ومن هنوز حتی با تنهایی ام تنهای تنهایم
چشم به راه مسافری که هرگز تنها نخواهد آمد...


از: خود

خسته از تمام تکرارهای مداوم فقط در انتظار تمام شدن این کابوس! بازهم مرا در آغوش بکیرو آرام ببوس...
مرا با خود ببر از یاد که بوی فراموشی میدهد این رفتار...
نمیدانی نمیدانم نمیداند نمی خواهی نمیخواهد
به پایان ای کابوس و ارامس برسیم
در همین حال و هوا ناگهان آمد صدا ، پریدم از این رویای ملس
وای بر من وای بر ما


از: خود