تاتری با یک متن کلاسیک و با چفت و بست مناسب، داستان و روایت درست، بازیهای روان، کارگردانی و میزانسن پویا، طراحی دکور متناسب و طراحی لباس دیدنی و جذاب
تا پایان تاتر داستان قابل حدس نبود و بازی‌ها و شخصیت‌ها بسیار شیرین بودند، هم از طنز موقعیت، هم از طنز کلامی و هم از کمدی در اصطلاح اسلپستیک به خوبی بهره برده بود.
دکور مینیمال با دو صندلی و یک میز و یک درب و یک پنجره و یک تلفن و یک چمدان و یک آینه و دو جفت کفش برای ایجاد میزانسن پویا به خوبی استفاده شده بود.
ریتم نمایش و اتفاقات مناسب بود و هر چه به پایان نمایش نزدیک می‌شدیم همه چیز جذاب‌تر می‌شد. بازی دو بازیگر اصلی یعنی آقای راسخ فر و خانم کریمی و بازی بازیگران چند نقشی یعنی آقای عبادی و خانم چهاردولی و مخصوصا بازی جذاب آقای مطوری در جذابیت نمایش تاثیر فراوانی داشتند.
به تمامی عوامل و دست اندرکاران تبریک و خسته نباشید می‌گم.