سلام منم کار رو‌ دیدم مثل شما و میخوام نکاتی رو بنویسم درموردش.

** توی شروع نمایش وقتی کاراکتر مرد شروع به صحبت کرد( اینجا اتاق خواب ماست...) از گردن به بالا از نور خارج بود و ما صورت بازیگر رو نداشتیم، متاسفانه تا پایان نمایش توی دیالوگ های مشابه همین اتفاق تکرار شد و حتی بازیگر خانم هم به همین شکل، که عجیبه چرا هیچ یک از عوامل جای درست ایستادن بازیگر براش مهم نبوده.

** توی قسمتی که کاراکتر مرد برای زن توضیح میده که قراره به دست کی کشته بشه( این مرد قراره تورو بکشه، ببین شبیه آدمای معمولیه از اونایی که هرروز توی خیابون میبینیم و...) برام عجیب بود که بازیگر مرد کاملا پشت به سه ردیف تماشاگران حرف میزد و ما هیچ نمایی از صورت بازیگر نداشتیم در حالی که میتونست توی زاویه مقابه این دیالوگ ها گفته بشه و برای تماشاگر قابل مشاهده باشه، کمااینکه دیالوگ این قسمت نسبتا طولانی بود، و برای مخاطب آزار دهنده.

** کاراکتر مرد دائما ماسکه بود،توضیح با دستی که که بازیگر رو ماسکه میکنه و حتی حالت ایستادن ماسکه.

** توی قسمتی که کاراکتر مرد توی ... دیدن ادامه ›› خیالش به زن میگفت بیا با موبایل ازم فیلم بگیر( خاطره من بعد از تو تموم شدم)، با توجه به اینکه تمام اشیا و لوازم صحنه خیالی بود منطقی بود که موبایل هم شیٔ خیالی باشه، اما تا وقتی که کاراکتر خانم در حال فیلمبرداری بود دستش قالب گوشی رو داشت وقتی که دیالوگ میگفتن و دست بازیگر پایین میومد انگار موبایل غیب میشد و فرم گرفتن موبایل از دست میرفت و وقتی دستشو بالا میاورد برای فیلمبرداری دومرتبه ظاهر میشد، که این به عدم باور بازیگر به کاری که داره انجام میده برمیگرده.

** وقتی که توی یه نمایش دکور و وسایل و میزانسن خیالیه، یا اصطلاحا تئاتر بی چیز میبینیم، بار سنگین روی دوش بازیگر هست، و ایده های ناب کارگردانی مثلا هماهنگی فوق العاده بازیگرها و... ما توی این کار فقط یه جا یه هماهنگی دیدیم که یه دیالوگو همزمان گفتن که بد نبود، وگرنه حتی حرکت کردن همزمان بازیگرا دقیق و حساب شده نبود، یکی زودتر به میانه صحنه میرسید یکی دیرتر و هماهنگی به چشم نمیومد در کل.

چیزایی که مطرح کردم پیش پا افتاده، و سطحی بود و بدوی ترین مسائلی بود که یه تئاتر قابل قبول باید رعایت کنه، کارگردانی کار بحث مفصل داره که در پاراگراف اخر یه اشاره نصفه نیمه کردم ، نمایشنامه جای بحثای مفصل مثل مشکل توی بیان گره، ریتم حوصله سر بر و دلایل اون، نداشتن فراز و فرود و... داره که باید توی موقعیت مناسب تری بهش پرداخت.

نکات مثبتی هم کار داشت، که مثلا میشه که بازی روان بازیگرا مخصوصا بازیگر مرد اشاره کرد.

در کل، شاید ارزش یبار دیدن داشته باشه، عوامل کار رو خیلی دوس دارم، ولی به تئاترشون نمیتونم به شکل تئاتر جدی نگاه کنم، ایشالا که توی موسیقیشون موفق باشن.