نمایش «مهمانی شام» با ظرافت مرز بین خیانت عاطفی و خیانت فیزیکی رو به چالش کشیده و نشون می‌ده که گاهی زخمِ «آن‌چه ممکن بود باشد» دردناک‌تر از واقعیته. روان‌شناسی روابط، تفاوت‌های شخصیتی، و سوءتفاهم‌های عاطفی بین زوج‌ها در این نمایش به خوبی مطرح شده است. فضای نمایشنامه طنزآمیز، تلخ‌وشیرین و گاهی فلسفیه، ولی نه به‌صورت صریح یا عمیق وارد مباحث جنسی می‌شه و نه به موضوعات کینک می‌پردازه.

با این حال، در صحبت‌ها و شوخی‌هایی که بین شخصیت‌ها رد و بدل می‌شه (به‌ویژه از طرف شخصیت‌هایی مثل آندره یا گابریلا)، ممکنه کنایه‌های کوچکی به رفتارهای زناشویی یا روابط فیزیکی زده بشه، ولی این‌ها بیشتر برای رنگ‌دادن به فضای کمدی و تفاوت نگرش‌هاست، نه پرداختن جدی به کینک.نیل سایمون کاری کرده که حتی شوخی‌های جنسی هم بیشتر از اینکه صرفاً جنسی باشن، شخصیت‌پردازانه‌اند.همچنین طنز موقعیتی رو در ترکیب با روابط جنسی و عاطفی به نمایش می‌ذاره. آندره و گابریلا به جای اینکه یکدیگر را به‌طور جدی نقد کنند، از شوخی و زبانی طنز برای انتقال احساسات و تفاوت‌های خودشون استفاده می‌کنند.
با وجود این که سبک کمدی این نمایش، ساده و سرگرم‌کننده به نظر می‌آید، لایه‌های عاطفی و فلسفی عمیق‌تری در آن نهفته است که به مشکلات در روابط انسانی، خیانت، وابستگی و یافتن معنا در زندگی اشاره می‌کند. شوخی ها صرفاً محض شوخی کردن و خنداندن تماشاگر به کار نرفته اند بلکه به طور غیر مستقیم بیانگر آسیب های روحی و روانی شخصیت های نمایش ... دیدن ادامه ›› هستند.

در یک جمله، پیام اصلی این نمایشنامه این است که:

«اگر شهامت گفت‌وگو کردن و قدرت بخشیدن را داشته باشیم و دروغ نگوییم در روابط عاشقانه و زناشویی خود به مشکل برنمی خوریم»

اگر مهر باشد، اگر صبر و ساز،
شکسته دلان را امیدیست باز