یک تاتر کلاسیک ایرانی بینظیر
با ورود به سالن و دیدن جوانی که مضطرب وسط صحنه ایستاده میفهمی که قرار نیست یک نمایش سطحی ببینی و خودت رو آماده یک داستان پیچیده میکنی.
تا جایی که "غریب" با خودش برخورد نکرده، برای تماشاچی یک شخصیته ولی از اونجا به بعد بیننده و "غریب سیاهپوش" یکی هستند که دارند چرایی ماجرا رو کنکاش میکنند.
سیر تحولی شخصیت غریب به زیبایی توی بازی امیر سعیدی مشخصه
بازی فول انرژی آقای رستمی نقطه اتصال بیننده با تحولات داستانه
اکت و بیان خانم کوچکی بینظیر بود
بازی بازیگرها به طور کل در راستای پیشبرد داستان
... دیدن ادامه ››
به اندازه بود
به نظر من ضعفهای نمایش بیشتر مربوط به طراحی دکور و لباس میشد
لباس آقای رستمی نه مناسب کاراکتر فانتزیش بود نه شخصیت رئال انتهای داستان
درب قرمز رنگ باید اغراق آمیز بزرگ میشد که دلیلش رو بخاطر اینکه داستان لو نره نمیتونم بگم
این نمایش رو میشه بارها تماشا کرد ازش لذت برد
خسته نباشید به عوامل هنرمند و حرفهای
خدا قوت