سلام دیشب در تاریخ۲۳آبان به تماشای نمایش" نان" نشستم.میخوام از شروع نمایش بگم که بسیار شروع درستی بود.در این کار برای همراه کردن تماشاگران با بازیگران از همان ابتدا بازیگران در جایگاه تماشاگران قرارگرفتند که با این کار ضمن کنار گذاشتن دیوار و فعال کردن تماشاگران در زیرمتن هم اشاره به این دارد که ما از همین مردم هستیم که رنج میبینن،ظلم میبینن،گرسنه هستند،قاتل،معتاد،دانشمند...م هستند.و تماشاگرازهمان ابتدا میداند که نباید منفعل باشد حتی اگر فعال م نیست فعال به معنای دخیل بودن در قصه.و برای یادآوری به عدم انفعال تماشاگر بعضی از شخصیت ها هنگام دیالوگ گفتن به جایی دور در تماشاگران را نگاه و دیالوگ ها را خطاب میکردند.و اما راجع به نمایشنامه.باید بگم،هر چند که ما به واسطه ی دیالوگ های سریع و خرده روایت های هر کدوم از کاراکتر ها از خط اصلی داستان پرت میشدیم اما باز بواسطه کشش داستان درون روایت باقی میموندیم،و خط رو گم نمیکردیم. و اما بازی ها.اول اینکه میخوام تبریک بگم به انتخاب های درست برای هر شخصیت و هماهنگی این چنینی بین اینهمه بازیگر ،که هم برای کارگردان و هم بازیگران بسیار کار سخت و پیچیده ای است.و یک چیز چشمگیری که در گروه بازیگران به چشم میخورد تفاوت در خلق کاراکترها در عین یکدستی و هماهنگی و ارتباط باهم. امیدوارم با دیدن تئاتر و حمایت از تئاتر بتونیم همچنان نفس بکشیم.