"بهترین موسیقی های سینمای ایران 5"

آژانس شیشه‌ای(1376)
کارگردان:ابراهیم حاتمی‌کیا
موسیقی:مجید انتظامی

http://opload.ir/download11407.html

حاتمی کیا در "آژانس شیشه ای" از مظلومیت یارانش،از خلوص و ایثار بدون توقع آنها می گوید،اما این بار با اعتراض،اعتراض به جامعه ... دیدن ادامه ›› ای که با حرکت به سوی مدنیت،گذشته آرمانی خود را کم کم دارد به فراموشی می سپارد.اعتراض به وضع نا متوازن عدالت،اعتراض به تهمت هایی که به بازماندگان جنگ- جانبازان- می زنند و...اما یک تنه به قاضی نمی رود،می گذارد مردم-جامعه- نیز لب به سخن گشاید و حرفشان را بزنند.برخی می گویند،اعمال حاج کاظم،اخلاقی و در شأن رزمنده دفاع مقدس نیست،در پاسخ بگویم،رزمندگان برای چه به جبهه رفتند؟ از چه دفاع کردند؟ به روی چه شمشیر کشیدند؟ به روی ظلم. حال پس از گذشت سالها،حاج کاظم دوباره ظلم می بیند،دوباره مردمی خواب می بیند،دوباره مردمی مست و فراموش کار می بیند که با عزیزم و جانم،حق و عدالت را نمی بینند و حتما باید زور بالای سرشان باشد تا متوجه اورژانسی بودن وضعیت یک جانباز شوند و صد البته حقانیت اولیت او به یک زن و شوهر که برای خوش گذرانی عید به سفر می روند.او-حاج کاظم- برای همین مردم جنگیده تا آنها اکنون در آرامش و امنیت باشند و عید داشته باشند،پس باید از همین مردم خرج بگذارد تا عباسی کشته نشود.از طرفی حاج کاظم،بارها در فیلم می گوید،مردم شاهد من هستند،نه گروگان،اگر دست عباس را می گرفت و مثلا بنیاد جانبازان را تسخیر می کرد،آیا مردم متوجه می شدند؟؟ آیا تکانی به ذهن خاک گرفه شان می دادند؟!عده ای اعمال حاج کاظم را عقلانی نمی دانند،بله،خود فیلم این را صراحتا می گوید که او موجی شد و اعمالش از روی تصمیم قبلی نبوده.سکانس اتاق رئیس را بیاد بیاورید،حاج کاظم می گوید: مردَک چیزهایی گفت که احساس کردم،پرده گوشم پاره شده و دیگه چیزی نمی شنوم،دچار حالی شدم که سالها فراموشش کرده بودم و فقط لحظه حمله تو من زنده میشد.این دیالوگ پر واضح است.
موسیقی فیلم همه چیز را میگوید. تمام این لحظات،بغض‌ها، ناراحتی ها و نامردمی‌ها را. دیدن این فیلم بدون موسیقی انتظامی برایم تماشایی نیست. تک تک ملودی هایش پر از حرف و اعتراض است و چه خوب که آندره آرزومانیان زنده بود و این ملودی ها را با پیانوی جادویی اش نواخت. موسیقی انتخابی مربوط به لحظه دیدار حاج کاظم و پسرش است که به گفته خود آمده تا پدرش را بیشتر بشناسد.درخشان ترین صحنه فیلم. مچ انداختن حاج کاظم با پسرش. گویی تمام سختی ها از دوشش برداشته میشود. او الان کسی را دارد که اگر نباشد جایگزین خوبی برای او در خانه است. حال که او قول داده با امثال عباس مهربانتر باشد. موسیقی در اوجش باز هم به آن تم معروفش ختم میشود. تم تردید و دو دلی و کلوزآپ هایی که نزدیکتر میشوند. دوئل حاج کاظم و سلحشور همچنان ادامه دارد...