...
در مورد اینجانب، همین نابینایی می توانست برای هر انسان دیگری مایه ی بیزاری از زندگی گردد اما من از همان آغاز با این کج مداری روزگار به مصالحه پرداختم و آن را همچون سرنوشت خود پذیرفتم. با خود گفتم بگذار همه ی جهان با چشم های خود بنگرند و من یکی در خاموشی چشمان خود باقی بمانم. مگر آنها با چشم های خود چه می بینند؟!!
و امروز مفتخرم که بگویم اگر نابینا نبودم با دیدن این جهان و پلیدی هایش خود را از نعمت دیدن محروم می کردم.
...