دوست عزیز نمیدونم چقدر با فضایی کارهای آقای کوهستانی آشنایی دارید اما نکته ای که هست نوع و شیوه روایی متفاوتی از یک مضمون به ظاهر ساده در جامعه ماست که به تدریج تبدیل به یک فاجعه می شه. قطعا برای چنین بیانی بازی ها هم خاص هستند اما در کارهای ایشون به حدی همه چیز عمیقا در راستای تحقق مضمون پیش میره که بازی ها حتما باید خیلی خوب باشه و بررسی تفکیکی به شکلی که در سایر تاتر ها به چشم میاد اینجا شکل دیگه ای به خودش می گیره.