نقدت از این جهت برای من خیلی جالب بود که گفتی شینیون جهانیه که می تونی باهاش ارتباط برقرار کنی چون به زعم یک دوستی که نمایش رو دیده بود شینیون اتفاقن در ساخت جهان خودش موفق نیست و متعقد بود به قدری در اردوی انتزاع، امر انضمامی رو رها می کنه که مخاطب از دست یافتن به هر پیوند تاریخمندی عاجز می مونه که البته چون نکته ی مهمی بود ذهن من رو مشغول کرد اما علاوه بر تو از مخاطب های دیگه هم که راجع به این قضیه می پرسیدم مثل تو می گفتن شینیون جهان نا آشنایی براشون نداشت از این رو وقتی توی نوشته ی تو هم این نکته رو خوندم خوشحال شدم. چون به عقیده ی خودم هم شینیون اتفاقن خیلی سمت تخیل و انتزاع حرکت نمی کنه حداقل اونقدر که دیگه راه روی هر تعمیم پذیری برای مخاطب ببنده

به هرحال ممنون از نقدت شاهین عزیز. از روزی که اجرا رو توی جشنواره دیدی همیشه از این کار حمایت کردی
مرسی

پ.ن. : لعنتی خیلی منتظر نوشته ات بودما! :))

ما که نفهمیدیم بالاخره جهان ذهنی تو کجاست :)))) اینایی م که اون بالا گفتی نفهمیدم چی بود ولی محض اطمینان خودتی :) یه چیزی رو فقط می دونم اونم این که داستان اگه قراره هر گونه کنایه ای به وضعیت خاصی بزنه اول از همه باید تو جهان خودش درست معنا بده و علت و معلول های جهان خودش درست و به جا باشه. به نظر من ایرادی تو خط داستانی تو نبود و همین یعنی موفقیت. این که آیا تفاسیر ما از لایه های دوم و سوم متن درسته یا نه دیگه یه بحث مجزاست. مرسی که خوندی عزیزم امیدوارم موفق باشید و هر شب اجراهاتون موفق تر از قبل باشه