خلاصه ای از کار و توضیحی در صفحه تیوال وجود ندارد پس بدون هیچ ذهنیتی در اولین شب اجرا به ایرانشهر رفتم؛ نمایش با نیم ساعت تاخیر شروع شد، بروشوری وجود نداشت و از همین اولین اجرا بلیت های خارج از ظرفیت فروخته شده بود که مانعی بود برای دیدن بخشی از کار که در عمل با توجه به نوع چیدمان بازیگران پیشتر محدود شده است. در حین اجرا سه چهار نفری از تماشاگران عزیز هم بیش از نیم ساعت تاب دیدن کار را نداشتند و نتوانستند نیمه دیگر را سر جایشان باقی بمانند!

در مورد خود نمایش هم فقط میتونم این رو بگم علاقه جابر رمضانی برای تجربه های نو و خلق فضاهای خاص برای مخاطبش قابل تقدیر هست، ولی حداقل برای من و همراهانم هیچ ارتباطی با این کار برقرار نشد؛ شاید در روزهای بعدی با خواندن نظرات سایر دوستان بخشی از مفاهیم مورد نظر کارگردان و نویسنده روشن شود اما سوالی که برایم باقی می ماند اینست که این اثر تا چه میزان بدون واسطه بر مخاطبین این روزهای تاتر تاثیر میگذارد و اصولن دامنه هدف مخاطبینش چه کسانی هستند؟