تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
خانه نمایش دا
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 17:42:35
در باب نمایش هنر (دوستان دقت بفرمایید این نظر شخصی من است . نه توصیه نامه است و نه تبلیغ !)
دیدن نام داریوش فرهنگ در کنار نویسنده محبوبم ... دیدن ادامه ›› یاسمینا رضا بزرگ ترین عواملی بودند که تشویقم کردند برای تماشای این اجرا و چقدر راضی هستم از این انتخاب .
شب گذشته تئاتر هنر را دیدم
تئاتری که از همان لحظه اول تا آخر پر از دیالوگ های خوب و با کیفیت بود . در خصوص بازیگران ، چقدر حسرت خوردم از کم کاری و ستاره سهیل بودن آقای فرهنگ ، با آن صدای رسا و فن بیان فوق العاده ، امید روحانی فراتر از انتظار نبود ، پایین تر از انتظار هم نبود ، به عنوان دومین تجربه بازی روی صحنه خوب بود ، آقای حسینی با نقش همخموانی داشت و روی صحنه راحت بود .
ماجرای داستان پیچیده نبود .3 دوست قدیمی که در خصوص تابلوی خریداری شده توسط سرژ (امیدروحانی ) به چالش کشیده می شوند . چالشی که با خرده گیری ها و تمسخر های روشنفکر ما آبانه مارک (داریوش فرهنگ ) آغاز و با طنازی ها و گپ زدن های ایوان (محسن حسینی ) فیصله پیدا می کند .
نقش تابلوها به عنوان یک عنصر هنری در فضای روایت یاسمینا رضا برای من جالب بود . خانه سرژ میزبان تابلوی سفیدی بود در ظاهر بی محتوا و تهی که سرژ اصرار داشت پر محتواست و نغز .
خانه ایوان به تابلویی سردستی و انتزاعی از یک گلدان عوام پسند مزین شده بود که یادگاری بود از پدر ایوان و خانه مارک به تابلویی با رنگ های سرد و ظاهری خشک از نمای یک رود در حصار درختان آراسته شده بود .
این تابلوها را شاید بتوان نمادی از شخصیت این 3 دوست دانست . مارک که سخت گیر است و مشکل پسند ، دیدی انتقادی و حتی تا حدی پارانوئید دارد و روحیه شکاکش ، هیچ چیز را خارج از قواعد منظم نمی پسندد ،.
ایوان که سهل انگار است ، به دنبال شادی های زندگی و خنده های سرسری است و ماجراها را با دیدی فانتزی می بیند
و در نهایت سرژ که گویی برای رها شدن از سایه منتقد مارک ، در تلاش است با اغراق در تعریف از آثار تحت نقد مارک ، برای خود وجهه ای جدید دست و پا کند ، ولو اگر ، این وجهه جدید برایش 2 هزار چوق نیز آب بخورد .
تمامی این مردان در سن میانسالی قرار دارند . مردانی که شور و شر جوانی را پشت سر گذاشته اند، اما با گذشت سال ها روحیاتشان تغییر نکرده . فرافکنی های پینگ پنگی بین مارک و سرژ که گاهی به همنوایی (به خصوص در تقابل با ایوان) منجر می شد ، نشان می داد این 3 دوست ، 3 تیپ شخصیتی متضاد ، اما مکمل هستند . بودنشان در کنار یکدیگر شاید ناهمگون به نظر برسد اما دقیقا لازم است .
برای مثال ؛ جایی که سرژ ، پائولا (معشوقه مارک ) را به نقد می کشد و او را زمخت و متفرعن توصیف می کند ، مارک ابتدا موضعی خشمگین می گیرد ، اما مدتی بعد با درماندگی می پرسد ، چرا زودتر این نظرات را در مورد پائولا به من نگفتی . گویی به سرژ می گوید چرا زودتر نجاتم ندادی .
این موضوع وقتی مارک و سرژ همفکر می شوند که ایوان ازدواجی اشتباه در پیش دارد ، تکرار می شود ، گویی دو دوست در تلاشند تا ایوان بی نوا را از یک چاه عمیق نجات دهند .
3 دوست که به خوبی نقاط ضعف،قوت ،بدخلقی ها ، خوش خلقی ها و سلایق یکیدیگر را می شناسند و حتی رفتار یکدیگر را پیش بینی می کنند ، سه دوستی که درواقع آیینه ای هستند از یکدیگر در حالات مختلف . متنی که ایوان برای 2 دوست دیگر می خواند مصداقی است طنز آمیز از همین نکته که کل ماجرا مضحکه است و این 3 دوست راه فراری از یکدیگر ندارند .
طراحی صحنه ساده ، اما مناسب بود . نورپردازی اما ایرادهایی داشت ، به خصوص این ایراد ، وقتی ایوان می خواست به تنهایی صحبت کند و باید نور روی او تنظیم می شد و نشد ! بیشتر مشخص شد .
دیدن نام داریوش فرهنگ در کنار نویسنده محبوبم ... دیدن ادامه ›› یاسمینا رضا بزرگ ترین عواملی بودند که تشویقم کردند برای تماشای این اجرا و چقدر راضی هستم از این انتخاب .
شب گذشته تئاتر هنر را دیدم
تئاتری که از همان لحظه اول تا آخر پر از دیالوگ های خوب و با کیفیت بود . در خصوص بازیگران ، چقدر حسرت خوردم از کم کاری و ستاره سهیل بودن آقای فرهنگ ، با آن صدای رسا و فن بیان فوق العاده ، امید روحانی فراتر از انتظار نبود ، پایین تر از انتظار هم نبود ، به عنوان دومین تجربه بازی روی صحنه خوب بود ، آقای حسینی با نقش همخموانی داشت و روی صحنه راحت بود .
ماجرای داستان پیچیده نبود .3 دوست قدیمی که در خصوص تابلوی خریداری شده توسط سرژ (امیدروحانی ) به چالش کشیده می شوند . چالشی که با خرده گیری ها و تمسخر های روشنفکر ما آبانه مارک (داریوش فرهنگ ) آغاز و با طنازی ها و گپ زدن های ایوان (محسن حسینی ) فیصله پیدا می کند .
نقش تابلوها به عنوان یک عنصر هنری در فضای روایت یاسمینا رضا برای من جالب بود . خانه سرژ میزبان تابلوی سفیدی بود در ظاهر بی محتوا و تهی که سرژ اصرار داشت پر محتواست و نغز .
خانه ایوان به تابلویی سردستی و انتزاعی از یک گلدان عوام پسند مزین شده بود که یادگاری بود از پدر ایوان و خانه مارک به تابلویی با رنگ های سرد و ظاهری خشک از نمای یک رود در حصار درختان آراسته شده بود .
این تابلوها را شاید بتوان نمادی از شخصیت این 3 دوست دانست . مارک که سخت گیر است و مشکل پسند ، دیدی انتقادی و حتی تا حدی پارانوئید دارد و روحیه شکاکش ، هیچ چیز را خارج از قواعد منظم نمی پسندد ،.
ایوان که سهل انگار است ، به دنبال شادی های زندگی و خنده های سرسری است و ماجراها را با دیدی فانتزی می بیند
و در نهایت سرژ که گویی برای رها شدن از سایه منتقد مارک ، در تلاش است با اغراق در تعریف از آثار تحت نقد مارک ، برای خود وجهه ای جدید دست و پا کند ، ولو اگر ، این وجهه جدید برایش 2 هزار چوق نیز آب بخورد .
تمامی این مردان در سن میانسالی قرار دارند . مردانی که شور و شر جوانی را پشت سر گذاشته اند، اما با گذشت سال ها روحیاتشان تغییر نکرده . فرافکنی های پینگ پنگی بین مارک و سرژ که گاهی به همنوایی (به خصوص در تقابل با ایوان) منجر می شد ، نشان می داد این 3 دوست ، 3 تیپ شخصیتی متضاد ، اما مکمل هستند . بودنشان در کنار یکدیگر شاید ناهمگون به نظر برسد اما دقیقا لازم است .
برای مثال ؛ جایی که سرژ ، پائولا (معشوقه مارک ) را به نقد می کشد و او را زمخت و متفرعن توصیف می کند ، مارک ابتدا موضعی خشمگین می گیرد ، اما مدتی بعد با درماندگی می پرسد ، چرا زودتر این نظرات را در مورد پائولا به من نگفتی . گویی به سرژ می گوید چرا زودتر نجاتم ندادی .
این موضوع وقتی مارک و سرژ همفکر می شوند که ایوان ازدواجی اشتباه در پیش دارد ، تکرار می شود ، گویی دو دوست در تلاشند تا ایوان بی نوا را از یک چاه عمیق نجات دهند .
3 دوست که به خوبی نقاط ضعف،قوت ،بدخلقی ها ، خوش خلقی ها و سلایق یکیدیگر را می شناسند و حتی رفتار یکدیگر را پیش بینی می کنند ، سه دوستی که درواقع آیینه ای هستند از یکدیگر در حالات مختلف . متنی که ایوان برای 2 دوست دیگر می خواند مصداقی است طنز آمیز از همین نکته که کل ماجرا مضحکه است و این 3 دوست راه فراری از یکدیگر ندارند .
طراحی صحنه ساده ، اما مناسب بود . نورپردازی اما ایرادهایی داشت ، به خصوص این ایراد ، وقتی ایوان می خواست به تنهایی صحبت کند و باید نور روی او تنظیم می شد و نشد ! بیشتر مشخص شد .
امیرمسعود فدائی، رضا بولو، نیلوفر، سپهر، الناز زالی، حسام مختاری، صدف اسمعیل پور، مهدی حسین مردی و امیر این را
خواندند
رومینا خلج هدایتی، فرزاد جعفریان، بابک، علی محتشمی، محمد رحمانی، عباس الهی، ساناز ب، مژگان عراقی و سید احمدرضا جوادپور این را دوست دارند
رومینا خلج هدایتی، فرزاد جعفریان، بابک، علی محتشمی، محمد رحمانی، عباس الهی، ساناز ب، مژگان عراقی و سید احمدرضا جوادپور این را دوست دارند
مهرداد مهدوی (mahdavimehrdad)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۰ بهمن ۱۳۹۲
سلام. ممنون از نقد و نظرتون ولی به نظرم اینجا جاش نیست که داستان رو لو بدید
۱۵ بهمن ۱۳۹۶
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۱۷,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۹۰ برنامه
+۹,۳۴۹,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۳۸۰ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
