‍ می خرامد باد پاییز
در دل صاف و سیاه
گیسوان وحشی او !
می پریشد تارهایش
بر حریر باد رقصان!
چرخ باد و رقص مویش
می شود با هم هماهنگ!
می سراید شعری از نو
جمع زیبایی و سردی!
شعر نو نقلی ست، تنها
از شب و گیسو و از باد!
ذره ذره ذوب گشته
در زمان، در کوچه، در یاد...

#مرجانه