خنده های بی ربط شخصیت ها واقعا تو ذوق میزد شخصیت هایدریش بعد هر دیالوگ با فریاد میخندید که واقعن نمیدونم چی رو میخاست برسونه!
یاد کارتون های بچگیم افتادم که تو اونها مثلا آدم بدا بعد هر حرف قهقه ی شیطانی میزدن که معلوم بشه پلیدن. ولی آیا مخاطب این نمایش کودکان بودن که با این گریم های اغراق شده و قهقه های مسخره بخان بهش بفهمونن اینا آدمای پلیدی هستن؟!
یعنی یه نمایش میتونه اینقدر ابتدایی کار بشه و مخاطبش رو هم در پایین ترین درجه ی درک به حساب بیاره؟!
من گله مندم از کامنت های تعریف و تمجید الکی و امتیازای الکی
چون به چشم دیدم بعده نمایش همه داشتن مسخره میکردن و اعتراض میکردن پس این کامنتا رو واقعن کیا می نویسن؟
یعنی این عده نمایش خوب ندیدن که ازین کار ضعیف این همه تعریف و تمجید کردن!!!
متاسفانه صداقت گوهر نایابیه این روزا...