اُپِنینگ آغازین اجرا با یک فضای کاملاً سورئالیستی شروع می شود ؛ و دقیقا کارگردان با نَماد و نِشانه اجرا را پیش می‌برد و به موضوع که حتی میشه گفت تم اجرا هم هست یعنی به مسئله مرگ و زندگی اشاره دارد .
ساپو اجرایی موفق دارد مخاطب خودش را گول نمی زند مبتنی به فرم و اقتباس درست از رمان مغازه خودکشی به اجتماعِ بشری می پردازد که از وقایع جنگ جهانی و درگیر با استبداد و خفقان بوده به شفافی دیالوگ می گوید و نگاه به زنان که آیا زن فقط باید باردار شود و بچه بیاورد و درآخر هم خودکشی ساپو طراحی گریم و تکنیک سایه روشن ها و نور پردازی جالب و درستی دارد و از شاخصه های اصلی این اجرا می‌شود نام برد بازی یکایک بازیگران حساب شده است و کارگردان گویا انصاف را در حق یکایک بازیگران رعایت کرده دیالوگ ها گاها در بعضی از پرده ها شکل کُمیک هم به خود می‌گیرد و از فضای تلخ هم خارج می‌شود و حتی مخاطب فشن شو هم می‌بیند نگاه جنسیتی به زن هایی که دوران سخت جنگ جهانی را دیدن و استبدادی که هیتر نازی و استالین آن را به ارمغان آوردند آلمان نازی و شوروی کمونیستی، در کل ساپو با میزانسنی درست اجرا می‌شود و موسیقی در اختیار صحنه و اجرا است و بازیگران هم به درستی با میزانسن ها تامل دارن در اجرا ساپو دوست داشتنی است چون ایده دارد و اقتباسی درست اجرا را دوست داشتم خسته نباشید به همه عوامل تئاتر ساپو