در ابتدا با شنیدن موسیقی اولیه به خودم گفتم احتمالا قراره کار خوبی ببینم ولی همون سکانس اول کاملا نظرم عوض شد.
طنز و شوخیهای کار بهشدت بدون نبوغ و خیلی سطحی بودند. بیش از اینکه خنده دار باشند اعصاب آدم رو خورد میکردند.
این نوع طنز یا بهتر است بگویم لودگی متاسفانه در بسیاری از کارهای ایرانی دیده میشود.
حالا توی خیلیا آدم از اون طنز رو مخ چشم پوشی میکنه و سعی میکنه از ویژگیهای دیگهی اجرا لذت ببره ولی متاسفانه این نمایش حتی ویژگیهای دیگرش هم ضعیف بود.
بازیها خوب نبودند و مهم تر از اون اصلا فضا رو آدم نمیتونست درک بکنه. مثال میزنم، در سکانس های دعوا، داد و بیداد تا دلتون بخواد شنیده میشد ولی اصلا حس دعوا نمیداد. هر بازیگر کار خودش رو میکرد و خیلی صحنه درست نشده بود.
نورپردازی یه مقدار ضعیف بود چندجا نور توی چشم مخاطب میزد و تمرکز رو از روی صحنه برمیداشت.
در کل اجرای خوبی نبود واقعا و نیاز به کار داشت.