اثاثِ خانه را کشیدیم
و سیگار را تا آخرین نخ
حالا چندساعتی‌ست تنها
تنهایی می‌کشم
تنهایی هم که لایت وُ اولترا ندارد
تنها تلخ است و می‌چسبد
چمدان تلخ است و می‌چسبد
به دستانت
به جای دستانم
من در تمامیِ بی تو غمگینم
و
ادامه نمی‌دهم


حرف به حرف، کلمه به کلمه این کتاب رو زندگی کردم:)