موضوع نمایشنامه، مدرن و جذاب و ترجمه‌ش هم خوب بود اما منطق روند داستان _مشخصا در مورد کیفیت عشق مد نظر نمایش_ اون جوری که باید توی ذهن من شکل نگرفت و منطقی جلوه نکرد؛ انگار یه چیزایی کم داشت.
کارگردانی، کیفیت توالی صحنه ها، میزانسن ها و طراحی حرکت ها به طور کلی خیلی خوب بودن.
بازیها اکثرا خوب بودن و دو سه تاشون خیلی خوب؛ از جمله بازیگران کاراکتر نمایشنامه نویس و بازرس. تنها نقشی که بازیش خوب نبود خود آقای نعیمی بودن؛ به نظرم ایشون مناسب نقش فردریک نبودن و انگار تلاشی هم برای نزدیک شدن به نقش نمیکردن؛ در صحنه ای هم که با بازیگر نقش نمایشنامه نویس دیالوگ داشتن تمرکزشون به هم خورد و حدود 10 ثانیه خنده شون گرفت و نظم تئاتر به هم ریخت. به نظرم یکی از نقاط ضعف این نمایش بازی ایشون و البته نقطه قوتش کارگردانیشون بود.
طراحی لباس و نور و موسیقی خیلی خوب بود. خواننده ها عالی بودن و حسابی لذت‌بخش.
طراحی و اجرای حرکات موزون جذاب و دوست داشتنی بود؛ هر چند محدودیت های ممیزی قدری از لذت نهایی کم کرد.
مدت زمان نمایش 130 دقیقه بود. ریتم نمایش یکی دو جا افتاد؛ یکبار اواسط کار که با یک صحنه رقص ریتم برگشت و یکبار نزدیک آخر نمایش. به نظرم با کم کردن 10 تا 20 دقیقه از زمان نمایش این مشکل حل میشد.
در کل نمایش رو دوست داشتم. ممنونم و خسته نباشید!

پی‌نوشت: صحنه های نمایش در نمایش و کمدی کار _مشخصا از نوع کمدی رفتار_ که یه جاهایی خیلی بامزه میشد، جوری بود که تماشاچیا علاوه بر خندیدن وسط نمایش دست می‌زدن که خیلی خوشایند نبود.