کار زیبایی بود ، زحمت زیاد کشیده شده بود ، بازی ها خصوصا بازی آقای کیایی عالی بود همینطور عارف عباسی ، استفاده از زبان های فرانسه و آلمانی و انگلیسی ، جذابیت ایجاد کرده بود ، خصوصا در دیالوگ های آقای کیایی که جملات شکسپیر را فارسی و انگلیسی تلفیق کرده بود ، حس بازیگران خیلی رئال بود به طوری که گریه خانم هاشمی و آقای کیایی را حتی خارج از صحنه می‌دیدیم، بازی آقای کیایی نسبت به کار قبلی آقای مولانیا ، بی نظیر بود .
جا داره تشکر کنم از گروه موسیقی خصوصا آواساز گرامی ، موسیقی بسیار بازی ها را همراهی می‌کرد و از کار بیرون نمیزد ،
این دومین کار موفق از جواد مولانیا عزیز است که در حوزه روانشناسی میبینم ، به روانشناس های گرامی دیدن این تاتر رو پیشنهاد میکنم