سوسیالیسم کمونیست

کمونیست های ایران بیشتر سوسیالیست هستند یعنی خدا و معاد را قبول دارند امام علی و عاشورای امام حسین را سمبل عدالت خواهی می دانند ولی مذهبی نیستند. لنین جزو مفاخر آنهاست که بنیانگذار حکومت شوراها شوروی شد و دیگری از اهالی گرجستان سابق ایران بود.

آنها معتقدند گرچه با سوسیالیسم همچون سوییس نخواهیم شد ولی همین وضع روسیه ،ویتنام،چین، چگوارا سانتافه آرژانتین و کوبا بودن هم از لحاظ اقتصادی و قدرت، صدها برابر بهتر از امثال آفریقا و ایران هست.
از نظر آنان مذهب و سرمایه داری دو رکن اساسی تنبلی است چون مدیران از این دو طبقه افرادی فاقد مهارت هستند و صرفا بخاطر عقاید یا ثروت بالای سر دیگران مدیر می شوند و دیگران باید کار کنند تا آنها خوش بگذرانند. ضمنا آنها امروزه سوسیال دموکرات شدند چون معتقدند سوسیالیسم خالی سبب بی انگیزگی در پیشرفت افراد در مهارت و اختراعات میشود.

سوسیالیست ها بیشتر در آمل ، روستاهای جاده قائمشهر به ساری، تهران و کردستان ساکن هستند. تکیه بر قدرت بدنی از ویژگی های آنهاست.

جمعیت آنها نامشخص است ولی بنظر حدود صد هزار نفر یا بیشتر باشند.

مولوتف (به معنی چکش)