1- هر چقدر که طراحی و اجرای صحنه تلاش کرده همه چیز زئال و باور پذیر باشه نمایشنامه خنثی کرده.
2- نمایشنامه منسجم نیست، و فقط بر پایه لفظ بازیهای قهوه خونه ای و فیلم فارسی های قبل انقلاب نوشته شده.
3- نویسنده شنیده ، درک کرده ، لمس کرده اما خوب در نیاورده متن رو.
4- خیلی از بازیها جلوتر از نمایشنامه هستند.(بازی قدرت بیشتری نسبت به نمایشنامه دارد)
5- درخلاصه داستان یک واقعه تاریخی رو میبینید(خراب کردن محله خاک سفید) اما در نمایش چیزی متوجه نمیشید.
6- هر چند که بازیها خوب است اما رسالتی ندارند. (یک عده بازی خوب که در داستان سرگردانند)
7- طنز نسبتا خوبی هم دارد. (چانشی جذابی است برای فضای نمایش)