در وصف نمایش بونکر و مجموعه تئاتر لبخند:فضای مجموعه برام جالب بود و همونطور که دوستان پیش از این نوشتن یک بخشی مختص تماشاگران به عنوان سالن انتظار تعبیه شده بود که برام جالب بود به خصوص عکس هایی که روی دیوار سالن انتظار بود جهت یادآوری انسان هایی که تاثیرگذار بودند در هنر تئاتر و ازشون خاطرات ارزشمندی برای علاقه‌مندان تئاتر به جا مانده.
در ارتباط با نمایش:بونکر روایت آدم هاست و روابطشان،قصه‌ی کلمات است و تاثیراتشان در گفتار آدمها با هم،فکر میکنم لازمه و ارزشش رو هم داره که یکبار دیگه به تماشای این نمایش بنشینم تا به دیالوگ ها عمیق تر نگاه کنم تا بهتر بفهمم که هدف دکتر چی بود از این شیوه از روانکاوی به نطرم احتیاجه که دوبار بونکر رو دید.بازی ها رو دوست داشتم بازی حمیدرضا آذرنگ بیشتر برام باورپذیر بود چون جنس بازیش همیشه سلیقه‌ی من بوده ولی سارا رسول زاده هم خوب ظاهر شد،به نظرم دیالوگ ها کمی نیاز به تعمق و تامل بیشتری داشت و تا میخواستی رو یک دیالوگ عمیق فکر کنی و برداشتی ازش داشته باشی دیالوگ بعدی ذهنت رو مشغول میکرد و به قولی مثل موضوع نمایش رَم بُردم میزد بیرون و نمیتونستم همه این دیالوگ ها رو با هم در ذهنم پردازش کنم😅
در کل از تماشای این کار راضی بودم و همونطور که در نظر قبلی گفتم دوست دارم بازی های بیشتری به خصوص در تئاتر از حمیدرضا آذرنگ ببینم و به تمام عوامل نمایش درود و خسته نباشید میگم✨️🎭