این نمایش رو دو هفته پیش دیدم و متأسفانه نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم. نمایش بنظرم بیشتر برای دهه ۵۰ و ۶۰ییها جالب باشه. مخاطبین اون شبی
... دیدن ادامه ››
هم که ما رفتیم تو همین رنج سنی بودن و از چهره و ریاکشنهاشون میشد فهمید خیلی خوششون اومده. ولی برای ما که تو بازه سنی ۲۰ تا ۲۵ بودیم هیچ جذابیتی نداشت و حقیقتش سردرگم شده بودیم. یک مهمونی دوستانه که به یک باره نور صحنه کم میشد و بازیگرا شروع میکردن به مونولوگ گفتنای کلیشهای. زمان نمایش خیلی زیاد بود و برای این که مخاطبها خسته نشن وسط اجرا دو نفر از دوستان اومدن آهنگ خوندن و تماشاچیا شروع کردن فیلمبرداری و خوندن باهاش. قشنگ ایرانی بازی. واقعا صحنه کرینجی بود و دچار شرم نیابتی شدم. تا اینجا امتیازم به این نمایش دو از ده بود ولی تقریبا یک سوم پایانی، جایی که بقیه کامنت دادن ما خسته شدیم بابت طولانی بودنش برعکس من خوشم اومد. چون تازه تونسته بودم با بازیگرا ارتباط برقرار کنم، درکشون کنم و جای این که اون مونولوگ ها برام ادایی و شبیه متن کتابی که خواننده رفته بالای منبر و به زور بخواد نقاط تاریک زندگی رو بهمون نشون بده، قابل لمس باشه. و برام ۹ از ده بود واقعا. ولی در کل نمایش معمولی بود. ولی اگه سی و پنج سال رو رد کرده باشید و جزو الیت ونک به بالا باشید احتمالا از دیدنش خیلی لذت میبرید.