حس میکنم متن و فضای نمایش و به خصوص سبک کارگردانی این کار احتیاج به نزدیکی تماشاگر با بازیگر داشت که به دلیل فضای سالن این اتفاق نیفتاده بود . وگرنه انتخاب بازیگران درست بود .
اما به درستی دیده نمیشدن و از ردیف های هشت به بعد تنها صدا و شمایلی از بازیگر دیده میشد و چون فقط ایستاده بودن از جذابیت کار کم می کرد .
نقطه ی قوت کار موسیقی بود که بسیار به فضا سازی کمک کرده بود .
خسته نباشید میگم به تک تک عوامل این نمایش