امشب خوشبختانه برای بار دوم به تماشای این نمایش نشستم و با وجود تکرار این تجربه همچنان سرتاسر نمایش برام جذاب بود و با این تفاوت که اینبار تونستم با لذت بیشتری کار رو دنبال کنم و ذکر این نکته که نمایش امشب چند برابر نسبت به روز های اولیه عالی تر شده بود. تنها مسئله ای که وجود داشت عدم تحویلِ به موقع سالن به این گروه بود که باعث تاخیر بیشتر شروع نمایش شد و صداهای اضافه ی اجرای در جریانِ سالن مجاور که وسطِ اجرای این نمایش به گوش می رسید و مقداری آزار دهنده بود، با توجه به این که اجرای این اثر دیگه احتمالا تمدید نخواهد شد تبلیغ نمایش آنچنان کاربردی نداره(البته به خودی خود اونقدری خوب بوده و هست که نیاز به تبلیغ اضافی هم نداره) اما دوست دارم از بُعد دیگری به این نمایش بپردازم، لذتی که تماشای این اثر برای من داشت مجموعه ی یکدست و یک انرژی از اعضای این گروه بود، از دوستانِ گروه فرم گرفته تا بازیگر های دیگر و گروه موسیقی و حتی عوامل پشت صحنه، که این انرژیِ مثبت جاری شده از سمت همگی اعضای گروه این نمایش کاملا مشهود بود و به مخاطب هم منتقل میشد، و در مجموع «حالِ همه خوب بود»، که به نظر من یکی از با ارزش ترین اتفاق ها میتونه همین باشه، و در نهایت همین انرژی ها و یک خاطره ی خوبه که باقی میمونه. تبریک میگم به کارگردان اثر که به خوبی تونست این جمع رو در کنار هم حفظ و هدایت کنه، و خداقوت میگم به تهیه کننده ی محترم نمایش که حمایت و پوشش خودشون رو در جای مناسب و قابل دفاعی ارائه کردن.
از نکات مهم و محسوسِ دیگه باید اشاره کنم به احترامی که آقای آبجار و آقای والا به عنوان سرپرست و نماینده های گروه نسبت به مخاطبین و تماشاچی ها دارن و برخلاف خیلی از افراد به ظاهر تئاتری تماشاچی رو به چشم اسکناس و سالن پر کن نگاه نمیکنن، که یکی از کوچک ترین نمونه هاش میتونه استقبالشون در بدو ورود و بدرقه موقع خروج تماشاچی ها باشه.
در مجموع امید به این که چنین گروه هایی پایدار و بیشتر باشن که یکی از عناصر مهمی که تئاتر ما این روز ها به شدت لازم داره گروه های یکدل و سالم و بی حاشیه‌ست.
دمتون گرم، خداقوت و همیشه درخشان باشین همگی❤️💫