خیانت موضوعی پر تکرار و همیشگی در تئاتر و سینما است. شاید بتوان گفت هیچکس مانند پینتر به این موضوع از زاویه ای غیر معمول نپرداخته.
موضوع اصلی
... دیدن ادامه ››
نمایش آبان هم خیانت است اما نویسنده که کارگردان نمایش نیز است دیدگاه جدیدی را به این موضوع اضافه نکرده است و در نیمه اول کار تماشاگر به راحتی میتواند اتفاقات نیمه دوم نمایش را پیشبینی کند. آیا این قضیه یک ضعف محسوب میشود یا خیر؟ برای شخص من که برای تماشای نگاهی جدید و نو به دیدن تئاتر میروم بله یک عیب محسوب میشود.
کارگردانی نمایش نقاط قوت و نقاط ضعفی داشت. نقطه قوت آن میزانسن های دقیقی بود که طراحی شده بود اما اشتباهات جزیی که دیگر دوستان به آن اشاره کرده بودند را نمیتوان نادیده گرفت.
بازی بازیگران زن جزو نفاط قوت نمایش بود بخصوص بازیگر نقش سارا که در صحنه آخر واقعا درخشان ظاهر شد. اما بازیگران مرد نتوانسته بودند در حد انتظار ظاهر شوند. بازیگر نقش شهرام که کارگردان نمایش هم بود مشکل اصلی همه کارگردان هایی را دارد که در نمایش خود بازی میکنند و آن درست نپرداختن به نقش است و شخصیت احمد هم در حد تیپ باقی مانده است و با فریادهایی که برای یک سالن کوچک اذیت کننده است سعی در بروز احساسات خود داشت.
جالب اینجاست که طراحی لباس هم برای پرسوناژهای زن بسیار بهتر از پرسوناژهای مرد نمایش بود.
اما مشکل اصلی نمایش طراحی صحنه و تایم طولانی تعویض صحنه ها بود. شاید اگر صحنه نمایش به دو نیمه خانه و محل کار تقسیم میشد دیگر این مشکل به وجود نمیآمد.
صحنه آغازین و پایانی کار رو بسیار دوست داشتم و شاید بتوان گفت فکر شده ترین صحنه های نمایش بودند.
در آخر باید بگم در این وضعیت اسفناک تئاتر که هر روز بدتر از دیروز است به روی صحنه بردن نمایش به خودی خود یک موفقیت و پیروزی محسوب میشود.