سهیل ساعی بازیگر و کارگردان

آقای " محمد امیریاراحمدی " عزیز نویسنده برجسته ، از بازی استریندبرگ گفتند


سهیل عزیز
تلاش ارجمند تو و دوستانت برای جان بخشی به نمایشنامه‌ای در‌خشان از گنجینه ادبیات نمایشی جهان قابل ستایش است. اجرایی زیبا و به یاد ماندنی. بی‌تردید در این مسیر ناملایمات و دشواری‌های بازدارنده کم نبوده و نمایشی را که امشب شاهد آن بودم محصول سخت کوشی و خون دل خوردن های بسیار است. اما باور دارم که پا‌یبندی به ارزشهای اصیل و پایداری بر اصول رو‌شنگرانه تئاتر یگانه روش برای غلبه بر این دشواری‌ها و راهگشای شما به سوی آینده و فردایی روشن است. موفقیت و سر بلندی روز افزونت را آرزومندم و با اشتیاق در انتظار نمایش های زیبا و در خشان دیگری از شما می مانم

بازی استریندبرگ فردا جمعه 5 تیر نیز بروی صحنه می رود
سلام دوستان عزیز ، من "سهیل ساعی "هستم کارگردان نمایش" بازی استریندبرگ"
ضمن تشکر از استقبال گرم و صمیمانه ی شما در طول این 11 اجرا
لازم به ذکر است که بر خلاف بیشتر نمایشهای روی صحنه که روز جمعه مورخ 5 تیرماه تعطیل می باشند ، نمایش بازی استریندبرگ در تاریخ فوق بروی صحنه می رود

"قطع برق در اجرای بازی استریندبرگ"
شب گذشته در حالی که ٢٠ دقیقه از شروع نمایش گذشته بود برق سالن انتظامی قطع شد. نمایش متوقف شد، و پس از دقایقی سهیل ساعی از تماشاگران بابت اتفاقی که افتاده عذرخواهی کرد و قصد اتمام نمایش را داشت که درهمین لحظه تماشاگران درخواست ادامه اجرای نمایش را کردند و با نور تلفن های همراه خود و تشویق بسیار گروه نمایش را برای ادامه اجرا همراهی کردند

سلام دوستان عزیز من سهیل ساعی هستم کارگردان این نمایش ، ممنون از استقبال روز اول ، در صورت اتمام بلیتهای این سایت می توانید به سایت www.giaheh.net و یا تلفن رزرو : ٠٩٣٠٧٤٧٤٠٨٤ مراجعه نمایید

یادداشت تماشاگران
علی غنچی
/« بی بی بیدل » پاسخی به مناقشه هنرمندان و مسئولان/ یا / اراده معطوف به نیکی جایگزین تباهی بسط یافته معاصر/ علیرضا غنچی در چند سال اخیر آنچه بیش از هر موضوعی ذهن هنرمندان و مسئولان فرهنگی و هنری را اشغال کرده این است که رسالت هنر برای بیان ناهنجاری ها و تباهی ها تا چه حدی است؟ در واقع این پرسش که، آیا هنرمندان چون چشمان تیزبینی دارند و بهتر و بیشتر از دیگران کژی ها و ناهنجاری های جوامع بشری را می بینند، می توانند در آثارشان زشتی ها را نمایان کنند؟، محل منافشه جدی متولیان امور و خالقان آثار هنری بوده و هزینه های سنگینی نیز به دنبال داشته است، چه برای بخشی از هنرمندان که پاسخ شان به این پرسش «آری» بوده و چه برای متولیان، که قاطعانه به این پرسش جواب منفی داده اند و متهم به « سانسور» آثار هنری شده اند. این موضوع البته در شرایطی به یک دغدغه و مناقشه تبدیل شده که ریشه آن به چند دهه قبل و گسترش زندگی ماشینی و هجوم مدرنیته به زندگی امروز، حتی به بیش از یک قرن بر می گردد؛ چون یکی از مهمترین عارضه هایی که نشات گرفته از غرق شدن انسان در زندگی ماشین زده و تکنولوژیک معاصر است دور شدن از اخلاق و ریشه های درونی متمایزکننده انسان با سایر پدیده هاست. در واقع اگر چه انسان معاصر با بهره گیری از ممیزه ای همچون اندیشه به اختراع انواع ماشین و به تدریج درک و دریافت تکنولوژی نائل شد، اما این توفیق به قیمت کم رنگ شدن عواطف و شاخصه های مهمی چون عاشق بودن، دوستی، مهر برای اسان حاصل شده و می شود. در شرایط معاصرکم رنگ شدن ارزش های درونی و اخلاقی، به دنبال خود عوارضی همچون بی توجهی به دیگران، خیانت، ثروت اندوزی و تجمل پرستی و راحت طلبی و .... را که همواره در انسان وجود داشته، به وضوح و بدون هر گونه احساس وقاحت، کاملا از قوه به فعل درآورده است. در چنین شرایطی بی شک کارکرد هنر و هنرمندان باید بیش از دیگر ارکان جامعه باشدتا همچون کاشف پنی سیلین، ... دیدن ادامه ›› مانع گسترش انواع باکتری و ویروس و میکرب مضر برای روح بشر شوند، ضمن این که برای کسانی که هنوز دچاراین نوع عوارض نشده اند، همچون واکسن های پیش گیرنده باشند. این موضوع در جامعه ما که اخلاق مداری و توجه به فرهنگ والای الهی و انسانی از اصول بلامنازع مورد توجه آحاد جامعه است از حساسیت های بیشتری برخوردار بوده و هست؛ چرا که از سویی ما خود را جامعه ای عاری از انواع آلودگی های ناشی از زندگی معاصر می دانیم، اما از سوی دیگردرمقابل تندباد ناشی ازهجوم انواع مظاهر زندگی مدرن قرار داریم و پارادوکس موضوع این است که باید از امکانات برآمده از این شرایط استفاده کنیم. بنابراین کارکرد هنر با حساسیت های خاصتری مواجه می شود و کارکرد هنرمند هر چه خطیرتر. نمایش بی بی بیدل نیز این چنین شرایطی را مورد نظر قرار داده و همچون بسیاری از آثار نمایشی این سال ها ( به خصوص در سینما و تئاتر)، اولا شرایط انسان معاصر را به دقت واکاوی کرده، ثانیا، سقوط تدریجی و ذره ذره شخصیت ها و دور شدن از ارزش ها، خصلت ها، و رفتارهای نیک را نشان داده است، اما آن چه این اثر نمایشی را از دیگر اثار مشابه متمایز می کند دیدن نیمه پر وجود انسان ها ست. از همان ابتدای نمایش نیز می توان به این نکته رسید؛ چون اگر چه اثر با اعتراف گیتی به خیانت آغاز می شود، و در لحظات نخست تماشاگر متوجه می شود گیتی به فریبا، صمیمی ترین دوست خود خیانت کرده و با همسر فریبا سروسرّی پیدا کرده است، اما بابت این کرده اش شرمسار است، به حدی که پس از اعتراف به گناه، قصد دارد به جایی دیگر هجرت کند و از این پس تماشاگر در جریان افاقاتی قرار می گیرد که چنین سرانجامی را برای خیاتکار رقم زده است؛ داستانی که شباهت های با آثار معترض به تباهی دارد، اما با این تفاوت بزرگ که نمایشنامه نویس و کارگردان نمایش «بی بی بیدل» به زایش این پلیدی یاری نمی رسانند، تا از بطن آن بدی دیگری زاده نشود؛ بلکه با نشان دادن بچه هایی معصوم، فهیم و اهل پرسش و کنجکاوی ( خورشید و خشایار نوجوان)، آن چه شایسته است به روی صحنه می آورند و از این معصومیت برای پی بردن به دلایل سقوط اخلاقی اشخاص نمایش یاری می گیرند؛ به طوری که موفق می شوند جمع بی آلایشی که در ابتدای نمایش به نزدیکی زیارتگاه بی بی بیدل رفته بودند، به درون آن رهسپار و به دور هم جمع کرده و همه ی کژی ها و انواع و اقسام ناهنجاری ها و ناملایمات را به خوابی زودگذر تعبیر کنند. در واقع برهانی مرند و انصاری، نویسنده و کارگردان «بی بی بیدل» برخلاف بسیاری از نمایش های این سال ها که انسان معاصر را بازنده زندگی مدرن امروز تلقی کرده و بر وجود و گسترش سیاهی ها اصرار دارند، انسان هایی را نشان می دهند که با توجه به شرایط پیرامونی، در معرض خطر هستند، اما وقتی با اتکاء به معصومیت، پاکی، فراست و تعمق در داشته ها به وارسی آنچه هستند می پردازند، خود را نه در حضیض، بلکه در بالای کوه و در کنار جایی که به ایشان آرامش می دهد ( زیارتگاه بی بی بیدل) می یابند و برای زندگی بهتر متمرکز می شوند. در این روند نیز همه عناصر صحنه به یاری می آیند، از انتخاب مناسب بازیگران و بازی های بسیار مسلط، به دور از هر گونه اغراق و کاملا باورپذیر نقش آفرینان گرفته، تا طراحی بسیار ساده، اما کاربردی صحنه و نیز صداهایی که هر از گاهی به بهترین وجه، همچون شخصیت هایی مرئی در صحنه شنیده می شوند و نیز تصاویری که روی پرده های اطراف صحنه نمایش داده می شود و همگی اجزایی می شوند برای نمایش برشی از زندگی که حتی اگر به دلایلی به لغزش متمایل شود، اما در آن اراده معطوف به نیکی به حدی قوی است که مانع سقوط می شود و راه را نیز به رهرواش نشان می دهد.

یادداشت تماشاگران
آقای کریم جوانشیر
کوتاه نوشتی برای نمایش "بی بی بیدل"

گروه تاتر معاصر و نام " نادر برهانی مرند" ....همواره یاد آور نمایش هایی بوده / که تجربه به تماشا نشستن آنها .....رضایت مندی وبهره مندی را / به همراه داشته است.....ترکیب دلنشینی که باعث میشود / به دانش وسلیقه های تاتری اش احترام گذاشته و اورا / نه تنها به عنوان یک دوست قدیمی / بلکه هنرمندی شایسته و قابل بدانم .................
کسی که / صادقانه کوشیده است تا / با بودن در سطحی از مقبول ترین ها / حضوری تاثیر گذار و ماندنی / در تاتر داشته باشد.......
به نظر من / نمایشنامه بی بی بیدل .......خواب واره ای مینمود / که واقعیت های بسیاری را گوشزد و نمودار میکرد / متنی که با بهره گیری از دو ... دیدن ادامه ›› فضای / سورئالیسم و رئالیسم / تلفیقی هنرمندانه و رمز آلود را پی ریزی کرده و با کنایه های ظریف و نیش دار و هوشمندانه اش ........رویای زخم خورده و درد ناک واقعیت های ما را / روابط انسانی ما را / مناسبات اجتماعی ما را ....واندیشه و اخلاق و منش و شخصیت ما را / و نهایتن / دلهره و تردید و به قضاوت نشستن ما را .............. واکاوی میکرد....
نمایشنامه / که تا اندازه ای برای من حس نوستالژیک داشت .... انگاره ای مینمود / که داستان آشنایی را روایت میکرد .......
داستانی که از حقیقت پنهان ما میگفت ...واقعیت هایی که / پیدا و پنهان / ما را احاطه کرده اند........
تعبیرخواب های دیده و ندیده همه کابوس هایی بود / که ما را به سرزمین
سو تفاهم ها و دغدغه های بی سرانجامی میکشاند ......
تعلیق های حساب شده و سیال بودن فضا و مکان / حتی دیالوگ ها....مرا یاد نوشته های " مارکز" می انداخت .....
شخصیت پردازی های مناسب و پرهیز از زیاده گویی های ملال آور از امتیازات برجسته نمایشنامه بود / متنی که بیشتر از آنچه نشان داد ........عمیق و تامل برانگیز بود...
کارگردانی " آزاده انصاری " نیز متناسب و هم راستای متن / هنرمندانه و آگاهانه بود ....استفاده مطلوب از بازیگران وعوامل حرفه ای تاتر / ازمشخصه های موفقیت او در اجراست......
حضور / محمودرضا رحیمی / فرشته سرابندی / محسن قصابیان /
آناهیتا اقبال نژاد.......که وجود هر کدام / برای هر نمایشی / غنیمتی گران بها و موهبتی تاثیر گذار است ..... و استفاده از دو بازیگر جوان تر : فرانک جلیلی و سهیل ساعی......مجموعه ای بودند که در ایفای نقش خود / بسیار کوشیده بودند و الحق که / بازی های قابل قبولی ارائه دادند....
طراحی خوب و کاربردی صحنه / با اندیشه خلاق " رضا مهدی زاده " ساخته و پرداخته شده بود ........صحنه ای که اصلن دنبال خود نمایی نبود ....و همینکه به چشم نمی آمد ....نشان دهنده درستی و سلامت تلاشی بود که به اجرای اثر کمک فراوان میکرد....همانند نورپردازی های حساب شده و تاکید های خوبی که در لحن و اجرای نور نهفته بود ...کاری که " رضا حیدری " در انجام آن همه توان و بضاعت هنری اش را بکاربرده بود.....
میزانسن های قابل قبول / رعایت ریتم خوب اجرا / و در یک کلام / یک دستی و هماهنگی های اجرا ....تلاشی گروهی بود که آزاده انصاری آنرا رهبری میکرد ...../ تلاشی صمیمانه که نشان میداد / کارگردان و گروه اجرایی اش / از همه امکانات صحنه و همه توانایی های خود/ استفاده مطلوب و درستی کرده اند......
نمایش بی بی بیدل / بی شک در ردیف نمایش هایی قرار دارد که بسیار پسندیده ام .... نمایش هایی که متاسفانه زیاد هم نیستند.....
برای برو بچه های عزیز و پر تلاش گروه تاتر معاصر / و همه عزیزانی که در این نمایش همکاری داشته اند ...موفقیت روز افزون آرزومندم و به همه شان خسته نباشید میگویم.....
.................................................
تالار قشقایی/ مجموعه تاتر شهر
نوزدهم / بهمن / نود ودو
کریم جوانشیر

یادداشت تماشاگران

فرزانه کابلی
دیدن کار بسیار زیبای " بی بی بیدل " رو به تمام ، دوستان عزیزم ...... توصیه می کنم ...... با مهر

سعید عابدینی
نمایشی خوب و دوست داشتنی .به دور از هر گونه لوده بازی که این روزها بلای جان هنر نمایش شده.بازی محمود رضا رحیمی و آنیتا اقبال نژاد را خیلی دوست داشتم .دیالوگ های نادر خان برهانی مرند ساده و روان و در عین حال در راستای کنش و واکنش نمایشی بسیار قابل توجه است. شعر . تاتر . فلسفه . اثر پروانه ای عشق در جهان های موازی. .ویگتن اشتاین به وقت اذان مشرق و همه ی این ها یعنی بی بی بیدل . . . دوستان این نمایش را حتما ببینید . . . .

معصومه مهراد ... دیدن ادامه ››
من تئاتر زیاد میروم وجوگیرنشدم اما ماشالله همه خوش صدا خوب بودید مخصوصا درصدا هردوآقا وگیتی هم بسیار زیبا و ماهرانه بود
سهیل محشر بود خیلی همه شما خوب بودید آفرین به شما و کارگردان ونویسنده این تئاتر.

نگار مهراد
من تئاتر خیلی دوس دارم و میشه گفت یکی از پرو پا قرص ترین طرفداران تئاترم
.
.
.
تئاتر بی بی بیدل یکی از بهرینا بود که تا به حال رفتم


فرهنگ سرخوش
وقتی در رژی نظاره گر کار هستم فارغ از تحسین ِکنترل درست اجرا توسط آزاده انصاری گرامی ام و نادر برهانی عزیزم، دوست میدارم به امین های این اجرا ( امین رهبر و امین اشرفی ) ، تورچ ثمینی پور عزیز ، آرزو لولویی و الهه عبدی بابت تلاشهایشان در پشت صحنه خسته نباشید بگم و از انرژی خوبشون تشکر کن