قصه‌گویی هنرمندانه کار سختیه که بلد نبودنش رو میشه پشت فرم‌های مختلف پنهان کرد.

در این سال‌ها کم‌کم عیار رو در سالن‌های نمایش فراموش کرده بودم و حداقل‌های کوتاه قد‌ها، تجربه‌ی تاتر ی این سال‌های من رو شکل می‌داد.

اما حالا بعد از چند سال دیدن این کار دوباره یادم انداخت که چی باعث شد تا به دنیای نمایش علاقمند بشم.
تجربه‌ی تماشای قصه‌ و آدم‌ها در تمام ابعاد درستش لذت‌بخش بود.
اندازه‌ها با ظرافت رعایت شدند و یک تجربه‌ی عمیق رو ساختند.

خسته نباشید به همه.