به شدت عصبانی هستم
خیلی خیلی عصبانی
شبی هشتاد تا اجرا
هشتاد تا کارگردان
هشتاد تا نویسنده
حدودا چهار صد تا بازیگر
خوب؟
تهش؟
که چی؟
واقعا هدف از تئاتر کار کردن چیه ؟
الان تو این مملکت با این اوضاع اسفناک تئاتر قراره چیکار کنه؟؟
قراره چه خدمتی
... دیدن ادامه ››
به بشریت، به انسانیت، به تفکر، به آگاهی و ... کنه؟
اونم تئاتری که به قول یکی از بزرگان از نان شب هم واجب تره.
به هرکس که عشقش کشید اجازه نمیدن بره اتاق عمل با جون آدما بازی کنه، ولی ظاهراً تو تئاتر این خبرا نیست، ظاهراً هر کی دلش هوس اجرا کرد، هرکس پولشو داشت، هرکس آشنا و رابطه داشت می تونه بره رو صحنه، می تونه هر چیزی تولید کنه و به اسم تئاتر، به اسم تولید هنری بده دست مخاطب، اونم مخاطب امروزی (خیلی دوست دارم این مخاطب امروزی رو توصیف کنم ولی می ترسم یه چی بگم که هم اذیت کننده باشه و هم یه جورایی بی احترامی برداشت بشه، پس در این زمینه سکوت می کنم ).
قبلا تئاتر دیدن حالمو خوب می کرد، بهم درس می داد، گاهی مجبورم می کرد بعد از تموم شدنش بهش فکر کنم، حتی برم در موردش تحقیق کنم، کتاب بخونم، فیلم ببینم، ولی الان چی؟ از هر ده تا کار یکی به زحمت اونم با هزار تا چشم پوشی و اغماض خوب در میاد، الان تئاتر ها همه شدن تکرار، دیگه دغدغه ای وجود نداره، اصلا فرمی وجود نداره که بخوان دغدغه و محتوا رو داخلش قرار بدن و به تماشاچی عرضه کنن.
چرا خشمم رو اینجا خالی کردم؟
چون امشب موضوع چیه رو دیدم، چون بعد از تموم شدن اجرا برای اولین بار دست نزدم، چون احساس می کنم بیشتر از هر اجرای دیگه ای به شعور من بی احترامی کرد، حتی خیلی بیشتر از صامت که دیروز دیدم
واقعا این کار طراحی داشت؟
کارگردانی ؟
خانم کارگردان، آیا واقعا به شما اجازه میدن همچین نمایشی رو در کشور خودتون هم اجرا کنید ؟
چطور به خودتون اجازه میدید بگید کار طراحی داشت ؟
نور و موسیقی ؟؟ هاها
به خدا من تماشاچی بی سواد دیگه در این حد احمق نیستم.
به جز فقط چند دقیقه، آیا واقعا ما شاهد بازی از بازیگرا بودیم ؟
وجدانا این تئاتر بود یا خنداننده شوی رامبد جوان ؟
واقعا حق بازیگرا این نبود که بعد از سه سال آموزش( به قول خودتون) با همچین کاری بیان رو صحنه.
من برای تک تک بازیگرا آرزوی موفقیت می کنم و مطمئنم می تونید به رویاتون برسید، به هیچ وجه هم نیاز به رای من ندارید چون لایق بهترین ها هستید و خودتون هستید که به اوج خواهید رسید و نه انتخاب و رای من. این عصبانیت من هم فقط بر می گرده به کارگردان و مثلا طراح کار و اجرا های به شدت ضعیف این چند ماه و اصلا گله ای از شما ندارم. امیدوارم به خودتون نگیرید بازیگرای عزیز. به شخصه اعتقاد دارم مشکل در بازیگری بر می گرده به مشکل در کارگردانی
+ قبلا یکی از معیار های انتخابم سالن ایرانشهر بود، ولی احساس می کنم دیگه نباید باشه :/
++فکر کنم اگر آکتورز استودیو ی افشین واعظی رو دیده باشید احتمالا دیدگاه دیگه ای خواهید داشت.
+++ زمان زیادی هست که تو تیوال چیزی نمی نویسم، در واقع چند سال پیش چند بار نوشتم ولی بعد از یه مدت پاک کردم و دیگه ننوشتم، اما امشب که ماحصل فقط امشب نبود طاقتم طاق شد و نتونستم تحمل کنم و حرف دلمو زدم. اگر غلط املایی داشتم ببخشید، اگر به مذاق عده ای خوش نیومد و تند نوشتم بازم ببخشید، امشب دیگه احساس کردم باید حرف دلمو بزنم. هرچند بی رحمانه، هر چند تند.
در آخر باید تاکید کنم که عصبانیت من به خاطر سطح تئاتر های در حال اجراست نه فقط صرفا این نمایش موضوع چیه. در واقع این نمایش دیگه کاسه ی صبرمو لبریز کرد و مجبورم کرد دو خط اعتراض بنویسم
موفق باشید