ساعت هشت شب به وقت تهران است.کوله ام روی پشتم سنگینی میکند.این کوله همان کوله ی همیشگی نیست.پرشده ازآلودگی هواونفس های خسته ی شهروگردوخاک راه هایی که ازصبح رفته ام.
ساعت... نمیدانم چندشب به وقت تهران است.ساعت هایم همه خوابیده اند.حتی عمیق ترازاقیانوس چشمانت! به چهره های بزک کرده ی فاحشه های شهرچشم میدوزم آهان پس ساعت 9شب به وقت تهران است.به نقطه ی غمگین نگاه هایشان که میرسم به یادمی آورم "فاحشه های این شهرروزی عاشق ترین های این شهربوده اند"
به ویترین هاچشم می دوزم.مثل هرشب ازگل فروشی برایت یک شاخه گل میخرم.میندازمش داخل کوله.کنارهمان گل های پژمرده ای که هرشب برایت می خرم.
ساعت چنداست؟
بسیاری ازمغازه هادرحال بسته شدن هستند.آهان! پس11 شب به وقت تهران است.ازکنارکافه ی همیشگی مان ردمی شوم.آلما باچشمان درشت آبی مستش به من خیره می شود.
قهقه های وحشی اش را قورت میدهدوروبرمیگرداند.
می ایستند! پاهایم رامیگویم .نه نه فکرکنم اینبارقلبم می ایستد...
به چشمانش خیره می شوم.چشمانش دیگرآبی نیستند.قهوه ای روشن شده اند.درست ... دیدن ادامه ›› مثل چشمانت! راستی که چقدر شبیه تو شده است! لبخندش! ابروهایش!چشم غره هایش!چشمانش!
آه یادم نبود یه روزپاییزی لعنتی شاهد بوسه هایتان درهمین کافه بودم!
یادم نیست چندوقت است امامیدانم خیلی وقت است تومال آلماشده ای!
کارم ازاشک گذشته...خیلی وقته گذشته! سیگاری روشن میکنم وخودم رو ، حجم خالی دستانم رو به آغوش سرد وبی روح تخت اتاقمان می سپارم!! سیگار پشت سیگار...
چشمانم حسابی خسته شده اند.راستی ساعت چنداست؟
نمیدانم !تنهاصدایی که می شنوم صدای نانوایی سرخیابون است که خمیرهای وحشی رامحکم برسینه ی تنورهای صنعتی داغ می کوبد.
آهان! پس ساعت 5 صبح به وقت تهران است!
گرسنه ام!تنهادارایی ام ازتو نیم بیسکوییت خیس خورده ای ست که همچون فاحشه هابه لبانم نزدیکش میکنم ومی بوسمش وروی میز می نشانمش!!