یک سبک نو از جاذبه
درچشم تو رویت شده
حتی میان جامعه
از شدتش صحبت شده

هرکس که می بیند تو را
درجا توقف می کند
گویا دچار وقفه ای
در لحظه ی حرکت شده!

این جاذبه در چشم تو
قدرت نمایی می کند
حتی زبان از قدرتش
درگیر یک لکنت شده

منظومه چشمان ... دیدن ادامه ›› تو
از مشتری پر گشته و
خورشیدک بی چاره هم
از مشتری هایت شده

در این تناقض مانده ام
رنگ سیاه چشم تو
هم نور ساطع می کند
هم باعث ظلمت شده

حالا تو هستی مرکزِ
یک کهکشان عاشقی
هرلحظه اطراف شما
دنیا پر ازحرکت شده!

سهم من از چشمان تو
یک گوشه چشم ساده شد
خوشحالم از اینکه همین
یک ذره هم قسمت شده

بانوی نور و کهکشان
لطفا کمی آهسته تر
چشمک نزن،کی گفته دل
رسوا و بی غیرت شده؟

چشمان من در حسرت
وقت طلوعت مانده و
هی خیره بر این کوچه و
هی خیره بر ساعت شده

اینکه تو بیرون می روی
دوروبرت پر می شود
گویا که سبک تازه ای
از جاذبه رویت شده

#سعیدحاجتمند
۳۰ آبان ۹۴

گاهی میان ماندن و رفتن ، باید به مردن هم نگاهی کرد
بین تمام کارهای خوب ، بد نیست گاهی اشتباهی کرد

آدم به جرم خوردن سیب از چشم بهشت افتاد و بیرون شد
حالا که تو از باقی نسل آدم شدی باید گناهی کرد

یک روز هم از روی ناچاری ، دل می کنی از هرچه می خواهی
با دست خود تنها عزیزت را ، با خون دل باید که راهی کرد

این رسم دنیای سیاه ماست ، بازیچه دست خدا هستیم
گفت اختیار زندگی داری، با وحشت ... دیدن ادامه ›› از هر آنچه خواهی کرد!

هر کوره راهی را که می رفتم ، ختمش به خیر من نمی افتاد
میخواستم بر قله ها باشم ، هر قله را در عمق چاهی کرد

این زندگی بسیار کوتاه است ، آنقدر که باور نخواهی کرد
در زندگی کردن به هر قیمت ، باید به مردن هم نگاهی کرد
#سعیدحاجتمند

ازهمان روزی که موهایت بلند و صاف شد
دین و دلها را ربود و بر خدا اجحاف شد!
مدتی را صرف این می کرد شاید خلقتی
از تو زیباتر بسازد ، وقت او اتلاف شد
هرچه زیبایی به ذهنش می رسید ابلاغ کرد
هرچه طنازی که بخشید عاقبت اصراف شد!
منصرف شد از رقابت با رخ زیبای تو
در رقابت با نگاهت مدتی علاف شد
آنقدر وصف جمالت مبهم و بی انتهاست
هرکسی آمد، تو را دید و سپس حراف شد
آه ! دختر! شعرهایم را تمامی نیست؟ ... دیدن ادامه ›› نه!
تا که گیسوی تو در دیبای شعر الیاف شد
حد زیبایی برای این جهان ، تنها تویی
چهره ی زیبایت از بس جامع الاطراف شد
صحبت از یکتایی اش کردم ! خدایا در گذر
خالقش هستی ، نمی گویم به تو اجحاف شد!
#سعیدحاجتمند

از دل شعر و قصه آوردی ، چشم های به این قشنگی را
با لبانت کمی جلا دادی ، رنگ سرخ مداد رنگی را

راه می آمدی و گه گاهی ، باد موی تو را به هم می زد
روسری از سرت عقب تر رفت ، تا بریزد حصار سنگی را

عاشقت شد ، دلم نمی دانست ، جمله ای را که لایقت باشد
حبس دم درفضای احساس و ... من نمی خواهم این زرنگی را

بی ریا آمدم ببین من را ! اختیار دلم به دست توست
دوستت دارم و تصور کن ، دوستت دارم فرنگی را

بین لب های ما فضا کم شد ، چشم هایت به سمت بستن رفت
قاب کردم میان تقویمم ، چشم های به این قشنگی را

#سعیدحاجتمند

شب است و این من تنهای خسته ترسیدم
که ماه تیره نشسته به جای خورشیدم
هجوم ترس نبودت میان ثانیه هاست
صدای پای تو را در سکوت نشنیدم
گذشت فرصت بودن و باز در سفرم
هنوز در تب گفتن دچار تردیدم
منی که پنجره هایم به سوی دیوارند...
خلاف آنچه که هرشب به خواب می دیدم
و خواب فرصت خوبی برای دیدار است
برای آنچه که باید، ولی نپرسیدم
به جای خواب تو در من فرشته نازل شد
آهای دختر باران سوار امیدم!
چه چیز بهتر از اینکه در استغاثه ی دل
نگاه ساده بیفتد به چشم ناهیدم

#سعیدحاجتمند

حس عاشق شدن انگار حقیقت دارد
مرگ در پای تو تعبیر شهادت دارد
دست بردار از این بازی عاشق کش خود
مرد عاشق به تب دست تو عادت دارد
روزهایی که به خاک تو خودش را انداخت
در لغت نامه اشارت به سعادت دارد
چشم هایت که دراین خاطره تکثیر شدند
به شکوفایی اعجاز شباهت دارد
خواستم فال بگیرم که تو کی می آیی؟
زودتر عازم دل باش که ساعت دارد
رنگ دلشوره که در این غزلم جاخوش کرد
از گرفتاری این قلب حکایت دارد
آه ای مردم این شهر بدانید همه
حس عاشق شدن انگار حقیقت دارد

#سعیدحاجتمند

برگ ها از درخت می افتاد،آسمان از گلایه ها لبریز
یک غزل فال تازه را می گفت،حافظی باز و میوه ها بر میز

خنده بود و سرور و شادی بود،چای و آتش چقدر زیبا بود
عده ای دور هم نشستند و ،غصه های نگاهشان ناچیز

گاه گاهی کسی ورق می زد، حافظ و عاشقانه هایش را
بین تفسیر و شوخی و لبخند،دود اسپند و رقص شورانگیز

رقص چاقو میان دست شب،شعر با هندوانه می چسبد!
در هیاهوی خانه برپا شد،آیه های غریب رستاخیز

مثل هر سال و سالهای دور ، دور هم تا به صبح خندیدند
نقش خود را دوباره بازی کرد ، دختر ته تغاری پاییز

#سعیدحاجتمند

صندلی های کلاس از دیدنت در هم شدند
ساعت و دیوار و در هم پیش پایت خم شدند

سالها می شد که چشمان خیالم خشک بود
وای از روزی که تو پیدا شدی ، زمزم شدند

عاشقت بودن طنین انداخت در جان همه
مثل اینکه از ازل بر عشق تو ملزم شدند

دور از دستان من بودی ولی اطراف من
روز با شب از خیال بودنت همدم شدند

آنقدر همراه خود رقص تبسم ... دیدن ادامه ›› داشتی
بوته های خار ،وقتی رد شدی ، مریم شدند

مثل حوا بودی و دردانه ای از یک بهشت
شاخه های گل برای دیدنت آدم شدند

حسرتت وقتی به اعماق دلم افتاد که
کاغذ و خودکار با دستان تو محرم شدند

آمدی پیشم نشستی ، واژه ها آتش گرفت
جزوه های درسی من دفتر شعرم شدند
#سعیدحاجتمند