سلام محمدرضاجان. اول از همه یه خداقوت حسابی به خودت و همکارانت می‌گم. دیشب من با دوستام اومدم تئاتر رو دیدم و لذت بردم. هم سناریو برام جالب بود و تونستم باهاش همذادپنداری کنم و هم بازی‌ها درخشان. دیشب می‌خواستم بعد از اجرا بمونم و با شما صحبت کنم، اما کاری پیش اومد و باید می‌رفتیم. من نویسنده‌م. اهل شمالم و الان دو ماهی می‌شه اومدم تهران برای کار. این ماه مدام به خودم می‌گفتم شاید بهتر باشه برگردم شمال، اینجا سخته، مشکلات و چی کار کنم و... تنها چیزی هم که منو سرپا نگه می‌داشت و می‌داره همین نوشتنه. دیشب که اومدم نمایشتون رو دیدم، خیلی انگیزه گرفتم. انگار اصلا یادم رفت همه‌ی مشکلاتمو و هزاربرابر امیدواری گرفتم که بیشتر بنویسم و هیچوقت رها نکنم. من الان مشغول نوشتن مجموعه داستانم هستم. نمایشنامه هم قبلا نوشتم. می‌خوام این مسیر و ادامه بدم و برم جلو. خیلی دوست دارم درمورد نوشتن، نمایشنامه و تجربیاتت باهات صحبت کنم، سوال بپرسم و ازت راهنمایی بگیرم. تا حالا هم اینجا پیام نذاشتم و اولین بارمه. ممنون می‌شم اگر پیامم رو خوندی، یه پل ارتباطی از خودت بهم بدی. موفق باشی.