مالی س ئینی نماشی به شدت یالوگ محور و تقربا بدون هیچ اکتی از بازگران (هر۳ بازیگر رو به تمشاگر می ایستادن و دالوگ میگفتن) که به سکوت و آرایش و تمرک بالایی نیاز دار و متأسفانه عوایل برگزار کننده تالار وحدت این شرایط رو نتونستن دیشب فراهم کنن و فقط بلد بودن ورودی خانم و آقا رو از هم جدا کنن!!
ترجیح میدم نمایشی که میبینم با نیم ساعت تأخیر شروع بشه ولی
در سکوت و آرامش تا اینکه سرتایم شروع بشه ولی تا بیست دقیقه ابتدایی کار، همچنان تماشاگر به سالن اضافه بشه و تردد و سر و صدای صندلی و نور موبایل برای پیدا کردن مسیر و شماره صندلی، برام مزاحمت ایجاد کنه و مخل تمرکز و آرامشم بشه!
اتفاقی که متأسفانه دیشب برام افتاد و علی رغم اینکه همکف و ردیف های جلو نشسته بودم باعث شد جزئیات اثر رو از همون ابتدا از دست بدم مثل ۳ خط ابتدایی نظرم که بعضی حروف از دست رفته و خوندنش، رو مخ میره و افسوس!! واسه همین نمیتونم نظر قابل اعتنایی راجع به نمایش بدم ولی چیزی که از کلیات نمایش دریافت کردم، درگیر کننده و قابل تأمل بود.
متأسفم برای تالار وحدت و قربون کاخ هنر میرم😉

من این نمایش رو از ردیف ۲ دیدم و مشکلی نداشتم ولی به نظرم با توجه به طراحی صحنه، ردیف ۳ و ۴ ایده آل هست. ردیف ۱ اصلاً دید خوبی نداره و ردیف های ۵ و بالاتر ممکنه برخی دیالوگ ها شنیده نشه و از دست بره، که به شدت برام اذیت کننده بود و مهم‌ترین نقطه ضعف این نمایش هست و برطرف شدنش ارزش کار رو خیلی بالاتر میبره.
درمورد نمایش بخوام بگم به نظرم شاهکار نبود ولی ارزش دیدن داشت. نورپردازی و موسیقی خوب و طراحی صحنه قشنگ و بسیار متناسب با نمایش بود. بازی ها نسبتا خوب بودن به جز کاظم سیاحی که مثل نمایش نکبت و ریش آبی درخشان بود و به نظرم در این نمایش اجرا رو از ریتم افتادن نجات داد.
از همه عوامل نمایش به ویژه خانواده دوست داشتنی پسیانی تشکر میکنم و روح آقای آتیلا پسیانی هم در آرامش باشه.

متاسفانه این نمایش به سلیقه من نبود و دوستش نداشتم
اگرچه از نظر خلاقیت و صداپیشگی، خوب و قابل قبول بود ولی
به نظرم وقتی تماشاگرها با روشن شدن چراغ های سالن متوجه
پایان نمایش میشن و یه «حالا که چی؟» رو صورت اکثر تماشاگرها دیده میشه یعنی اجرا یه چیزهایی کم داره!!!
با توجه به امتیاز بالا و تعداد زیاد نظرات مثبت، این نمایش حتی ده درصد انتظار منو برآورده نکرد. مخاطب حرفه ای تئاتر نیستم ولی
کم هم تئاتر ندیدم و اولین نمایشی بود که نه تنها اصلاً منو
بغل نکرد حتی برای لحظاتی به من اصلاً نگاه هم نکرد!!
درنهایت به همه عوامل این نمایش خسته نباشید میگم و امیدوارم
به موفقیت های بزرگ تری برسند.