سلام و ارادت خدمت دوستان خوب تیوالی
بیش از ۳ماه برای تولید نمایش “سوختن” وقت و انرژی صرف شد، با وسواس و تمرینات فشرده تلاش کردیم کاری را آماده ی اجرا کنیم که برای شما ارزش صرف وقت و هزینه را داشته باشد. به احترام شعور خودمان و مخاطب مان از ابزارهای مختلف “مشتری جذب کن” و فریب دهنده که با ذات نمایش و تئاتر در تضاد و تناقض است، دوری کردیم و شرافت کاری مان را به ریال نفروختیم.
اینکه خروجی کار چقدر موفق و مقبول باشد،داوری اش با شماست و نظر شما هرچه باشد قابل احترام است برایمان.
اما حالا که نمایش به صحنه رسیده است از همین ابتدا طوفان حوادث مترقبه و غیر مترقبه آنچنان که می دانید در گرفته است. نه جایی برای تبلیغ مانده، نه برای اطلاع رسانی. پس از این دریچه‌ی کوچک باقیمانده که آن سویش خانواده ای بزرگ از حرفه ای ترین مخاطبان تئاتر حضور دارند شما را صدا می زنیم و به دیدن نمایش سوختن دعوت می کنیم. قدم تان به روی چشم ما.

با احترام/علیرضا آرا ، علیرضا اولیایی

کاری رو که تعریفش رو در جشنواره‌ی دانشجویی شنیده بودم
نمایشی با کارگردانی مسلط و درست بهار رضی‌زاده و بازی های اندازه و استاندارد
بدون ادعا و بدون ادا و اطوار
با ریتمی درست و تایمی مناسب
با متنی ساده از رسول کاهانی. تکرارِ روایت و تکمیل روایت در اثر تکرار از یک موقعیت ساده در شرایطی ساده.
به نوعی ابسوردی که همه در زندگی روزمره باهاش سر و کار داریم و این روزها داره شکلی ترسناک به خودش می‌گیره.
خسته نباشید به همه‌ی اعضای گروه