همنشیــن روزهایم

که چــشم در چشمم می دوزد و صبــورانه بهــانه هایم را گوش می کند...

و همــدم شبانه ام

که آغــوش گرمش آرامــبخش شب های ســرد من است...

عــروسک پشمی کوچکی ست!

که نه دروغ می گوید

نه دلــم را می شکند

و نه هرگز تنهــایم می گذارد...

.

.

.

گاهی فـکر میکنم

"خــوشبختی"

شــاید همین باشد!

رهـــایم می کنی

پِی ات را می گیرم ...

گـــریزی نیست!

ریسمان دلـــم

به سنـــگ قلبت گره خورده است!