دست نوشته های یک بودا
نشسته بر بلندای ایفل و به مرگ می اندیشد

ارامش حقیقی در روبه رو شدن با خویشتن است.
نویسنده هیچ کس را به حضور نخواهد پذیرفت.او تنها به ملاقات مخلوق خود میرود تو مرگ را آفریدی پس به انتظار بازگشت آن باش.

تو از انچه هستی رها نخواهی شد هستی تو به تو باز میگردد‌.
مو هایی که از سر خود بریده ای از حلق توبار دیگر روییده خواهد شد.

آنچه انجام می دهی روزی به سوی تو باز خواهد گشت.
صحنه نمایش،صحنه ی ... دیدن ادامه ›› ملاقات با خود خواهد بود.هر زایشی به تو باز می گردد و تو را به مرگ میرساند.در این مهلکه خائن ،به خیانت خویش دوباره خواهد رسید.


پاریس برای تو همانگونه خواهد بود که هستی.
و اینگونه است که ناشر نوشته هایت روزی تو را به قتل خواهد رساند .تو به آفرینش نوشته ای از جنس مرگ دست زدی پس به انتظار مرگ خویش در بازگشت و نشر آن باش.

انسان هایی که ناتوان از فهم و روبه رویی با خویش اند روزی از پا در خواهند امد