ین نمایش رو نهم شهریور دیدم و
1- به نظرم اگر بازیگرها هم میکروفون داشتند بهتر بود. در بعضی جاها که به ته سن میرفتند، همراهی شنیداری سخت بود.
2- نمادسازی طبقه های مختلف و افراد با لباس هاشون ایدۀ جالبی بود.
3- از اینکه در انتهای نمایش گروه موسیقی روی صحنه اومدن، خیلی خوشحال شدم چون در دوتا نمایشی که دیده بودم و اسم "اپرای عروسکی" روش گذاشته شده بود، موسیقی ضبط شده بود ولی اینبار گویا موضوع کاملاً فرق میکرد.