در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | کیان درباره نمایش آخرین نامه: سلام بر رفقای خوب تیوالی خوشبختانه در صفحۀ این نمایش تاکنون شاهد ان
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 17:36:18
کیان (kian_goetz)
درباره نمایش آخرین نامه i
سلام بر رفقای خوب تیوالی

خوشبختانه در صفحۀ این نمایش تاکنون شاهد انتقاد دوستان به بهای 40 هزار تومانی بلیت بوده ایم. به نظر من ماهیت اینچنین حساسیت ها و حضور کنشگرانه ذاتاً چه در ظاهر و چه در معنا بسیار مبارک، ارزنده و خوب است اما بنده نقدی بر این انتقاد وارد دانسته و عارضم.
اخیراً نمایشی "مونولوگ" با سه پرسوناژ و دکوری مختصرتر در سالن خصوصی دیگری با همین بهای چهل هزار تومانی بلیت به روی صحنه رفته بود، من مشخصاً پیگیر واکنشها نسبت به بهای بلیت آن نمایش بودم و هیچ اعتراضی به آن نشد، آنطور که من دیدم دریغ از یکی! چرا دوستان؟
در یک قیاس ظاهری نمایش آخرین نامه ضمن آنکه کاندیدای دریافت پنج جایزۀ بهترینها بوده است و دو جایزه از دو جشنواره برده است، طی دو اجرای قبل از مجموع 661 رأی ثبت شده در تیوال، 509 نفر (77 درصد) آنرا دوست داشتند، 49 نفر (7.5 درصد) آنرا دوست نداشتند و 103 نفر (15.6درصد) رأی ممتنع دادند. در حالیکه آن نمایش مونولوگ سه پرسوناژه از مجموع 287 رأی دهنده، 165 نفر (57.5 درصد) ابراز رضایت کرده اند، 56 نفر (19.5 نفر) آنرا دوست نداشتند و 66 نفر(23 درصد) رأی ممتنع ... دیدن ادامه ›› داده اند.

مجدداً تأکید می نمایم که من با هیچگونه افزایش قیمت غیرمنطقی و بهای نامعقولی موافق نیستم چه بسا حتی اگر معقول و منطقی هم باشد، مطلوبِ منی که برنامۀ تئاتر ماهانه ام به نصف کاهش یافته است، نیست! اما سوألم این است که چرا رویکرد ما تناقض دارد؟ و انتقاد ما نسبت به نمایشی که روی کاغذ در زمینه های مختلف توفیقات کمتری داشته است، به مراتب کمتر از اثری ست که آشکارا چه نزد داوران و چه در نظر مخاطبان واجد صلاحیت و کیفیت بهتری بوده است؟
آیا صرفاً حضور یک چهرۀ صدرنشین که از همین سالن های تئاتر به درخشش و دریافت جوائز در ساحتی دیگر نائل آمده و با این حال همچنان فعالیت و حضور مستمر در بستر و زادگاهِ حرفه ای خود یعنی صحنۀ تئاتر را کنار نگذاشته و ترک ننموده است ، دلیلی بر این تضاد در واکنش ها و موضعگیری های ما نیست؟
امیدوارم چنین گزینه و برداشتی از اساس مردود باشد اما اگر حتی اندکی احتمالش برود، من جسارت می کنم و پیشاپیش با طلب پوزش از محضر رفقایم، با مقداری تعمیم می پرسم که این تعصب منفی و عصبانیت جامعۀ ما نسبت به افراد موفق چه در عرصۀ هنر و چه علم، اقتصاد، صنعت، ورزش و ... از کجا نشأت می گیرد؟

پیشنهاد من انفعال نیست بلکه برعکس، امیدوارم همیشه و همه جا این طریق صواب را ادامه دهیم.
متشکرم.
ممنون از حسن توجه شما و پیگیری
دوستان معترض هستتند به:
قیمت ۳۰۰۰ تومانی بلیت در سال ۱۳۸۹ سالن اداره تئاتر
قیمت ۱۲۰۰۰ تومانی بلیت در سال ۱۳۹۳ سالن سایه
و قیمت ۲۵۰۰۰ تومانی بلیت در سال ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ در تئاتر باران
.
گفتنیست ریز ترین پاسخ برای کل فرهنگ و هنر این جامعه این است:
قیمت بنزین در سال ۸۹ لیتری ۸۰ تومان بود....و رشد افزایشی آن به لیتری ۱۰۰۰ تومان رسید....
۲۸ بهمن ۱۳۹۵
دوستان از همفکری و مشارکت شما عزیزان گرانقدر سپاسگزار و قدردان حضور خردورزانه تان هستم.

نماینده عزیز گروه اجرایی ضمن تشکر از توجه و پاسخگویی شما، نه فقط منحصر به نمایش زیبای آخرین نامه بلکه با نیم نگاهی به وضعیت کلی تئاتر خدمتتان عارضم بنزینی که از سال 89 تا 93 به نرخ دولتی 400 تومان باک ها را پر می نمود، از سال 93 عزم 1000 تومان را جزم نمود و سال 94 یکبار تا به امروز تک نرخی شد اما مصرفکنندۀ تئاتر از سال 93 تاکنون -به این بهانه- هرسال نرخ رشد 100درصدی قیمت بلیت را متحمل می شود. با این توجیه، سال آینده هم اگر قیمت بلیت یکصدهزار تومان تعیین شود و سال بعدش دویست و سپس چهارصد! باز چماق بنزین 1000 تومانی بالاست که منطقی و اصولی و تابع یک اشل معین به نظر نمی رسد.
به نظر من باتوجه به ضریب رو به رشدِ نفوذ تئاتر در سبد فرهنگیِ سطوح مختلف جامعه، سمتِ عرضۀ تئاتر همچون دیگر تولیدکنندگان ... دیدن ادامه ›› می بایست دارای یک سندیکا و اتحادیۀ واحد باشند که از یک سو امر نظارت، ارزیابی و نرخگذاری را در دستور کار داشته باشد و از سوی دیگر با مراجع بالادست جهت ارتقاء و تنظیم اقتصاد تئاتر به نفع هر دو سمت، موقعیت چانه زنی و اعمال نظر را دارا باشد به نحوی مدون که از حالت سلیقه ای خارج شود که چه بسا آثار ارزشمند حتی فروش با نرخ های بالاتری را تجربه نمایند اما مستدل و قابل دفاع.
در این خصوص نظرات دوستان درخصوص لزوم سوبسید دولتی (و دیگر روش های کاهش قیمت تمام شده) و نیز اختلاف منطقی قیمت متناسب با کیفیت تولیدات درخور توجه و پرداخت است و ملاحظه می فرمایید که تمایل به سودآوری تئاتر نزد ما مخاطبان نیز مشهود است. من نمی دانم این مهم چقدر در ید خانۀ تئاتر یا نهاد مسئولِ دیگری بوده است و چقدر در این زمینه اهتمام شده است. من نمی دانم در تعریف وظایف سازمان حمایت از مصرفکننده آیا پیشبینی ای برای ما علاقمندان هنرهای نمایشی صورت پذیرفته است یا خیر. اگر اعتراضی وجود داشته باشد، کدام مرجع ذیصلاح پاسخگوست و به کجا باید مراجعه کرد؟ تا هم منافع مالی تولیدکنندگان عزیزی که با به صحنه بردن آثار نمایشی روح تازه در کالبدمان می دمند تأمین شود و هم با ساماندهی و روشمندسازی چند و چونِ تولیدات، ارتباط مخاطب با صحنه گسسته نشود. هرچند هم اکنون نیز لابی های غیررسمی، پراکنده و سلیقه ای انجام می شود اما با این روند در میان مدت شاهد شکاف و شکست این داد و ستد خواهیم بود.
۰۹ اسفند ۱۳۹۵
درود بر تو کیان عزیز
۰۹ اسفند ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید