می ترسم از خودم
از بودنم
و از غلطیدن در خاطراتی که خنکای بودن را
به خفقانی ناتمام ، تمام می کند
می ترسم از مترسک شدن
آویزان در تقدیر
رقصان در ازدحام بی خودی آدمها
می ترسم از اسارت، در کوچه دوسربن بست انتظار
و دل بستن به جاده ای که کفشها و استخوانها
در گورهای دسته جمعی آواز رفتن می خوانند
می ترسم ... دیدن ادامه ›› از خودم
از هراس لحظه های تنهایی
و نبود شانه ها و دستها در بارش چشمهایم
می ترسم از عادت بودن
و تیک تاک ساعت را
در پوچی زمان دفن کردن
اما ، شاید تمام اینها
عصاره درد بی تو نفس کشیدن باشد.