این کار، همون دوزخ سارتر و اینکه گروه نام اثر رو تغییر دادن رو نپسندیدم، چون به نظرم سارتر بهترین اسم رو انتخاب کرده. با احترام خانم قاسمی حرفی در کارگردانی برای گفتن نداشتند. ایده و نگاه متفاوتی به متن وجود نداشت، همین متن رو چند ماه قبل در تماشاخانه ‏ی شهرزاد با بازی توماج دانش بهزادی دیده بودم. بازی بازیگران مرد در اون اجرا قوی تر و پخته بود. خروج ممنون رو تنها به خاطر انرژی و خلاقیت خانم سهیلی میتوان تحمل کرد و گرنه یه کار معمولی معمولی خیلی معمولی همین و اگر متن دوزخ سارتر رو مطالعه کنید و این اجرا را نبینید، چیزی رو از دست نمی‏دیدن.