برای من که سالهاست در انتظار بازی کردن نقشی هستم که علاوه بر زیر و رو کردن تمام ابعاد انسانی عاطفی و منطقی خودم بعنوان بازیگر بتواند با مخاطب کاری کند که نمایش برایش بعد از خروج از سالن اجرا تمام نشود دیدن این نمایش نه تنها لذت بخش بود بلکه در تمام لحظات با خودم میگفتم کاش روزی چنین متنی به من هم پیشنهاد شود و من بتوانم از پسش بر بیایم ....خسته نباشید به تمام عوامل گروه علیرضا کوشک جلالی که کارش را استادانه چه در متن و چه در کارگردانی انجام داده است و میثاق زارع که با اجرای فوقالعاده اش فرصت تکان خوردن و نفس کشیدن به مخاطب نمی دهد ...جنونی که در بازی او برای این متن وجود دارد مثال زدنی است ....با این نمایش خندیدم گریه کردم احساس تنهایی کردم و عشق کردم ...خسته نباشید و امیدوارم اونطور که لایق هستین دیده شین و تقدیر ...لذت بردم از همه چیز