بعد از مدت‎ها دوباره نفس کشیدن در هوای تاتر را تجربه کردم. به خاطر کرونا مدتی طولانی از تاتر عزیرم دور بودم. حالا دیگر می‏شود به اعتماد نام سجاد افشاریان کاری را برای دیدن انتخاب کرد. نمی‎دانم مدت‎هاست تاتر ندیده ام یا انتظارم زیادی بالا رفته... خاطره گویی های نمایش من را نیمه راه رها می کردند و جهان نمایش برایم غریب و گنگ می آمد. صادقانه بگویم در همه چیز کمی ادای روشنفکری دیدم. بازی ها بد نبود اما چنگی هم به دل نمی زد. با این و جود نمایش لحظات درخشانی دارد که نمی شود نادیده اش گرفت.