یک کار معمولی. نه شاهکاری که حتما باید دیده بشه نه نمایشی که ارزش دیده شده نداشته باشه. بازی بازیگران مسلط و روان بود ولی فرزاد حسنی فراتر از انتظار من بود. بخش کنسرت و ترانه ها از نظر من میتونست کمتر هم‌ باشه که اگه اینطور بود جذابتر میشد کار. ایده شروع نمایش رو دوست داشتم.
صحبت دیگه ام برمیگرده به مسئولین به مسئولی که اجازه دادن بچه ۶ ۷ ساله بیاد تو سالن و تو یه صحنه از ترس شروع کرد به گریه کردن و والدین بی مسئولش وسط نمایش بردنش بیرون. همچنین تماشاگرهایی که همش سرشون تو گوشی بود ... خب چرا میای نمایش ببینی آخه؟! یکی هم که اگه چیپسش رو نمیخورد دچار مشکل میشد حتما که اونقدر سروصدا راه انداخت! با سینما اشتباه گرفته بودند.