چه ایده های درخشانی در کارگردانی و میزانسن. چه مجموعه پر تلاش و شسته رفته ای در اجرا . آرش دادگر همیشه برایم یادآور کارگردانی پر جزییات و و ساختارمند بوده و این اجرا هم مهر تاییدی دیگر بر آن ولی...
باز هم آن چیزی که کمیتش می لنگد متن است. بی انصاف نباشم متن در ایده و آنچه می خواهد ( در لحظاتی موفق هم می شود ) ارائه دهد قابل احترام و دوست داشتنی است ولی به نظرم دچار زیاده روی می شود و از شاکله ی ابتدایی فاصله می گیرد . تلفیق فضای مدرن با متنی اسطوره ای در ابتدا و به مدد کارگردانی خوب چفت و بست پیدا کرده ولی هر چقدر پیش می رود به نفع شعار دادن و گفتن مانیفست افت می کند.
بازی ها عموما روان و قابل قبول و در چند مورد فوق العاده است. مجموع این عوامل باعث می شود پیش از کشتن نمایشی خوب باشد که در چند قدمی شاهکار شدن مانده است.