نمی‌دونم چرا نظرم پاک شده ولی به نظر من این نمایش یک قدمِ رو به جلو برای تئاتر ایران بود، شاید مشابهش رو جایی نبینید، من واقعا کار رو دوست داشتم چون میشه باهاش مخاطب حرفه‌ای رو از آماتور تشخیص داد

نمایشش منحصر به فرد بود و اینطور نبود که هرکسی از این نمایش لذت ببره که اینم بستگی به سلیقه شخص داره.
برای من جالب بود، سکوت هایی که توی نمایش بود هرچند حوصله سر بر بود ولی باعث میشد که تماشاچی فرصت اندیشدن داشته باشه.